آقای روحانی اخیرا در جلسه هیئت دولت ، اظهارات بسیار قابل تاملی داشته اند که کمتر رسانه ای به آن پرداخته است .
رییس جمهور در پاسخی آشکار به منتقدین طرح انتقال آب از دریای خزر به استان سمنان که شامل نمایندگان مردم استان های شمالی کشور و نیز فعالین محیط زیستی کل کشور می باشند، پیمان زیست محیطی پاریس را بصورت کامل زیر سئوال می برد و می گوید :
( این همه‌آلودگی در دنیا انجام می‌گیرد اما به خودمان که می‌رسیم، می‌خواهیم خط به خط را اجرا کنیم، فکر می‌کنیم این‌ها آیات قرآنی است در حالیکه چنین نیست و این‌ها توصیه‌هایی است که در دنیا شده و ما هم باید به آن توصیه‌ها توجه کنیم ولی زندگی مردم برای ما اصل است)
منظور او از این سخنان کاملا معلوم است . او میگوید بخاطر یک پیمان بین المللی حاضر نیستم از وعده ای که به همشهریانم داده ام پا پس بکشم. این سخنان و این نحوه موضع گیری که نزدیکی بسیار زیادی با طرز تفکر ترامپ آمریکا دارد آنجا جالب تر بیان می گردد که روحانی موضوع انتقاد از طرح انتقال آب خزر به سمنان را به سطح دیگری می رساند تا جائیکه کم کم کل مساله محیط زیست زیر سئوال میرود.
وی می گوید درحالی که دیگران در حال بهره‌گیری از آب دریای خزر هستند اما ما معطل مانده‌ایم و تماشا می‌کنیم. کشورهای همسایه در دریای خزر این همه‌آلودگی درست می‌کنند به گونه‌ای که در ساحل خزر در مازندران، گیلان و گلستان لایه نفتی روی آب بسته شده است و ما استفاده مشروع‌مان از این دریا را به بهانه‌های بسیار جزیی که نادرست و ناصحیح است، انجام نمی‌دهیم.
و این در حالی است که سند مشارکت ملی مدنظر (INDC) ایران برای توافق پاریس در تاریخ ۲۰ آبان ۹۴ به تصویب همین هیئت دولت به ریاست حسن روحانی رییس جمهور کشورمان رسیده و در تاریخ ۲۰ آذر ۹۴، در دبیرخانه کنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل ثبت شده است .
البته رییس جمهور ظاهرا فکر همه چیز را کرده است و در نطق خود در هیئت دولت که موضوع انتقال آب خزر مطرح است می گوید برخی مقالاتی که در دنیا نوشتند گویی برای عدم توسعه ما ساخته شده است و الا این مقالات برای خودشان نیست، ما هم گاهی گرفتار یکسری مقاله شدیم و رفتیم پشت سر آن مقاله‌ها و ملت خودمان را به دردسر انداختیم؛ آنها هم خودشان هیچ مراعات نمی‌کنند؛ مگر آنها این مسئله و بحث‌های مربوط به گازهای گلخانه‌ای را که می‌گویند، خودشان مراعات می‌کنند؟
این نحوه مواجهه با مسائل بین المللی را دوگونه میتوان تعبیر نمود . یا رییس جمهور صرفا برای پیش بردن برنامه انتقال آب خزر به سمنان میخواهد از این روش استفاده نماید تا ضمن بی تاثیر و نامشروع کردن استانداردهای زیست محیطی ، هزینه های تصمیم اش را کاهش دهد. و یا اینکه با رییس جمهور جدیدی مواجهیم که ظاهرا الگوی دشمن بیرونی خود یعنی ترامپ و دشمن درونی خود یعنی احمدی نژاد را برای ادامه راه خود برگزیده است که دراین صورت با صورت بندی جدیدی در مناسبات سیاسی کشور مواجه خواهیم بود که احتمالا تاثیر آن بیش از همه دامن گفتمان اصلاح طلبی را خواهد گرفت.
واقعیت این است که بن مایه شعارها و مطالبات سیاسی اصلاح طلبان در این سه دهه گذشته همواره تنش زدایی در روابط بین المللی است که با این گفتمان جدید به مسیرهایی خواهیم رسید که افرادی چون احمدی نژاد آرزوی آن را داشته و دارند. بی توجهی به قول وقرار های بین المللی اگر شاه بیت رفتارهای سیاسی در کشور باشد ، یقینا هزینه های گزافی بابت این بی محلی ها پرداخت خواهد شد الا اینکه این رویه بعد از تبدیل شدن مان به یک قدرتمند بین المللی تعیین کننده مناسبات جهانی اتخاذ گردد.