منطقه آزاد ارس یکی از بزرگترین و مهمترین ظرفیت های توسعه ای استان است . این زیرساخت استراتژیک حتما باید این افق برنامه ای را همواره مد نظر قرار دهد که در صورت تحریم کامل همه مرزهای ایران به عنوان یک گلوگاه تنفسی ، نیازمندی های اساسی کل کشور را فراهم نماید ویا در شرایط عادی اقتصادی بایستی بعنوان هاب منطقه ای صادرات کالا و خدمات و نیز واردات تکنولوژی با تراز بالا عمل نماید.
متاسفانه به هر دلیلی تا کنون این ماموریت و یا رسالت از سوی این منطقه و هیچ کدام از مناطق آزاد ایران محقق نشده است. اما بعد از کش و قوس های فراوانی که بین نماینده مرند و جلفا با مدیرعامل سابق منطقه آزاد بوجود آمد و البته بعد از تنزل جایگاه سیاسی و اداری مناطق آزاد که از حوزه ریاست جمهوری به حوزه وزارت اقتصاد و دارایی منتقل گردید، آقای عرب باغی با یک کارنامه ضعیف منطقه را ترک نمود.
با آمدن آقای نریمان ، امیدهای زیادی در میان نخبگان اقتصادی و سیاسی استان زنده شد. دلیل عمده این امید، سوابق اجرایی بالایی مانند معاونت وزیر، استانداری و نمایندگی مجلس و ..وی بود. بدون اینکه بخواهیم قضاوت کنیم نریمان در دوران مسئولیت خود تا کنون چه کارنامه ای از خود نشان داده است ، مایلم نکته ای را گوشزد نمایم.
عمده فشارهایی که اخیرا برای تغییر مدیرعامل منطقه آزاد وارد و رسانه ای شده، اغلب از سوی محافل سیاسی است .
موضوع مهمی که باید نریمان در نظر داشته باشد، تند روی های سیاسی برخی اصولگرایان همراه ایشان است که سبب برهم خوردن تعادل سیاسی در منطقه شده است.
بدون اینکه بخواهم جزئیات این مساله را طرح نمایم این نکته را گوشزد مینمایم با توجه به شرایط موجود ، به نظر میرسد فرصت خوبی پیش آمده است تا به بهانه پاسخ به انتقادها که اغلب در قالب شب نامه است، مدیریت منطقه ، از عملکرد خود دفاع نماید.

غلامرضا منصوری