طبیب قلب های آزرده

اختصاصی ساقی آذربایجان/ وحید خدادادی

جمعه این هفته یکی از حساس ترین روزهای تاریخ سیاسی این کشور در دهه های اخیر است. انتخاب چهاردهمین جمهور و همانا ترسیم آینده چهار سال آینده سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشور!
نگاهی اجمالی به کاراکتر پزشکیان و درک موضوعات مهم در حوزه های مختلف ایجاب می نماید تا انتخاب روز جمعه، با کمترین اشتباه و در نهایت نکته سنجی باشد.
امروز فضای سیاسی منطقه آبستن تنش هایی چند و نیازمند اهرم دیپلماسی است. مسجل شدن انتخاب ترامپ در ینگه دنیا، نیاز به عقلانیت و منطق را دو چندان کرده است. در فاز سیاست داخلی با توجه به پهنه عظیم و تنوع فرهنگ ها و زبان ها ضرورت حضور یک چهره عام و شمول، بیش از گذشته است. تاکید این چهره سیاسی بی پیرایه بر لزوم رعایت حقوق اقوام مختلف می تواند شروعی برای فاصله گرفتن از مرکز محوری و پایانی باشد بر ماجرای تبعیض!
شرایط اقتصادی کشور می طلبد تا کشتی اقتصاد را ناخدایی از جنس مردم هدایت نماید. مردی که بر لزوم و اهمیت اف ای تی اف و بلایای تحریم واقف باشد و خود از گرده کاسبان تحریم نباشد. دو دو تای زندگی اش کمتر و بیشتر از چهار نشود و با مردم، مثل مردم صحبت کند.
پدیده انتخابات ۱۴۰۳ با همه کسانی که تاکنون مدعی سکانداری در پاستور شده اند، تفاوت های فاحشی دارد. در دوره همان دولتی که برای کوبیدنش از آن بهره می جویند، هیچ گاه در امور اجرایی، عزل و نصب ها و … دخالت نکرد و استقلال قوه مجریه را به جهت جایگاه نائب رئیسی اش در مجلس به بازی نگرفت. در طول این سه سال شاهد بودیم که نمایندگان نزدیک به دولت چه ها نکردند و به اعتراف مرحوم خرم، همگی در عزل و نصب ها و امور اجرایی دخالت کردند. کار برخی از این دوستان تا حد تعیین آبدارچی برخی از ادارات هم پیش رفته و در برخی استان ها رسما اعتنایی به مدیریت ارشد استان نداشته و مسائل را خود با هماهنگی تهران پیش می بردند. چه آبروریزی هایی که در جریان معارفه مدیران کل به دفعات در طول این سه سال رخ نداده و برخی استنباط شان این است که افکار عمومی این کشمکش های سیاسی را فراموش کرده اند. امروز کسانی مدعی مسعود پزشکیانند که برای بالا رفتن از نردبان قدرت طاعت از دست بیاید گنهی کردند و چنان آستین سیاست را به بداخلاقی آلودند که تک تک استخوان های مرحوم ماکیاولی در گور بلرزد. برخی که برای نوشتن جلد جدید شهریار ماکیاولی شایسته ترینند، امروز مدعی اخلاق اند و هنوز یادمان نرفته و نمی رود که نیمی از کرسی های مدیریتی استان به جهت نگاه کاتالیزوری آقایان هنوز که هنوز است با سرپرست اداره می شود و در مقابل برخی افراد غیر متخصص را چنان یک شبه بر کرسی امارت نشاندند که حتی در خواب هم نمی دیدند.
پزشکیان همچنان که از جزم اندیشی و کوته فکری گریزان است از همه کسانی که وی را به ناحق منتسب به آنان صرفا به جهت حضور در ستادشان می کنند نیز گریزان است. نسبت او با همه کسانی که دوروبرش هستند بر پایه همان دکترین هایی است که حضرت امیر در نهج ابلاغه گفته و وی استاد آن است. ۱۶ سال نمایندگی و ۴ سال وزارت هیچ گاه از او چهره ای از ما بهتران نساخت و همچنان مشتی می حرفد، مشتی سلام و علیک می کند و لوتی منشی اش زبانزد خاص و عام است. جناح رقیب در کوران مناظرات زندگی اش را الک کرد و دریغ از یک لکه سیاه، دریغ از نکته کوری که نگفته باشد، دریغ از مال نامشروعی که کسب کرده باشد و نهایتا از سر استیصال به روحانی تاختند تا بلکه از این رهزن بیراهه بر او ملامت ببارند، غافل از آن که دوروبری های او همان بچه های جبهه و جنگ اند و اطرافیانش اطرافیان باکری. بگذار بر هر کس که میخواهد گران آید، قطعا که تحمل این حجم از شخصیت و پاکی برای کسانی که تا خرخره در منجلاب اند، سخت آید. این مرد برای شما و تفکرات شما خیلی پاک است!

About Author

وحید خدادادی

See author's posts