در دل کوههای مهربان کلیبر، مدرسهای در حال ساخت است که با دستان کوچک اما دلهای بزرگ، آجر به آجر بالا میرود. اینجا نه فقط مهندسان که بچهها، پدران، مادران و پدربزرگها کنار هم ایستادهاند تا با مشارکت در نهضت توسعه عدالت آموزشی، فردایی روشنتر برای نسل آینده بنا کنند؛ مدرسهای از جنس مردم، برای مردم و به دست مردم.
گاهی آینده، از دل سادهترین لبخندها و کوچکترین دستها جوانه میزند. آنجا که خاک، هنوز بوی باران و بازیهای کودکانه میدهد و آجرها، به جای دیوار جدایی، ستونهای رویا میشوند.اینجا کلیبر است؛ جایی که نهضت مدرسهسازی، رنگ مردم گرفته و مهر بچهها، ملات دیوارهای مدرسهای نو شده است. اینجا جایی است که کودکان، همزمان با رویا دیدن، آن را میسازند.رویاهایی که با آجر و عشق ساخته میشوندنهضت توسعه عدالت در فضاهای آموزشی و پرورشی، از جمله نهضتهای ملی و مردمی است که به دستور ویژه رئیسجمهور کلید خورده است؛ نهضتی که امروز در کلیبر جلوهای زیبا از همدلی و مشارکت مردمی به خود گرفته است. اینجا بزرگ و کوچک، برای ساختن مدارسی ایمن و استاندارد کنار هم ایستادهاند، حتی اگر سهمشان به اندازه یک آجر باشد.صبحی متفاوت برای مردان کوچک کلیبربچههای کلیبر، قرار گذاشتهاند که سر ساعتی معین جمع شوند، اما نه برای بازی، بلکه برای ساختن مدرسهای که آیندهشان در آن شکل میگیرد. صدای خندهها، شوخیها و امیدهای کودکانهشان کوچه را پر کرده، و هر کدام از حالا، جای نیمکت خود را در کلاس آینده انتخاب کردهاند.پدران و مادران؛ همراهان بیادعا در ساخت آیندهپدر و مادرها، با افتخار همراهی میکنند و مشارکت کودکانشان در مدرسهسازی را نشانه بالندگی منطقه میدانند. اتحاد و همدلی میان کودکان و خانوادهها، تصویر زیبایی از روح جمعی و غیرت ایرانی به نمایش گذاشته است؛ زنجیرهای از امید که با دستهای کوچک آغاز شده، اما ستونهایی به بلندی آرزوها خواهد داشت.
دستهای خاکی، دلهای روشنکودکان، به محض رسیدن، دوچرخهها را کنار گذاشتهاند و دست به کار شدهاند: یکی فرغون را هل میدهد، دیگری آجرها را جابهجا میکند، و آن یکی با هیجان از رنگ دیوار کلاس آیندهاش صحبت میکند. یکی از بچهها که آماده گفتوگوست، عرق پیشانیاش را پاک میکند و با لبخند از مدرسه قبلیشان میگوید؛ مدرسهای با سقف چکهدار و دیوارهایی فرسوده. دیگری به جمع اضافه میشود و با جدیت از دیوارهای ریخته و گچهای جداشده میگوید، و بلافاصله به کارش برمیگردد.وقتی نیمکت قدیمی، سکوی نگاه پدربزرگ میشوددر گوشه حیاط، پدربزرگی نشسته است؛ چشم به دوردست دوخته و به فردای روشن بچهها فکر میکند. وقتی میپرسم به چه فکر میکند، میگوید: خوشحالم که نوههایم قرار است در مدرسهای درس بخوانند که در شأنشان است؛ مدرسهای که ۹ کلاس دارد و برای ما، مایه خیر و برکت است. حرفی جز دعای خیر برای بچهها، رهبر معظم انقلاب، رئیسجمهور، خیران و مسئولان مدرسهساز ندارد. میگوید: حتی اگر سهم ما فقط یک آجر باشد، باز هم با تمام دل و جان کمک میکنیم.مدرسهای که از دل همت مردم قد میکشدمدرسه ۹ کلاسه شهدای کلیبر، این روزها دارد تجدید بنا میشود؛ با همت دانشآموزان، خانوادهها، خیران و همکاری ادارهکل آموزش و پرورش و ادارهکل نوسازی و تجهیز مدارس استان، این مدرسه قدیمی در حال تبدیلشدن به فضایی ایمن و استاندارد است.
کلیبر؛ الگویی الهامبخش از مدرسهسازی مردمینهضت مدرسهسازی با مردم، در کلیبر به جریان افتاده و بچهها با دلهایی بزرگ، آستین همت بالا زدهاند. آنها مدرسهای را میخواهند با حیاطی بزرگ برای فوتبال، کلاسهایی دلباز برای رؤیاپردازی، و دیوارهایی محکم برای تکیه دادن خیال.نهضت عدالت آموزشی؛ از فرمان ریاستجمهوری تا قلب کوهستاناسفندیار صادقی، مدیرکل آموزش و پرورش استان آذربایجانشرقی با تأکید بر مردمیسازی پروژهها میگوید: تیمهای مردمی برای تمامی پروژههای نهضت مدرسهسازی استان تشکیل شدهاند. وی میافزاید: ریاست محترم جمهوری، در سفرهای غیررسمی به تبریز، در جلسات چند ساعته نکاتی دقیق درباره مسائل آموزشی مطرح کردهاند و ما نیز متعهد شدهایم پروژهها را با قدرت به سرانجام برسانیم.۲۳۱ پروژه، ۱۱۰۴ کلاس؛ مدرسهسازی در مسیر پیشرفتبه گفته صادقی، ۲۳۱ پروژه در قالب ۱۱۰۴ کلاس درس از محل اجرای نهضت توسعه عدالت در استان آذربایجان شرقی در حال اجراست و بیش از ۶۰ درصد این پروژهها پیشرفت فیزیکی دارند؛ بسیاری از آنها تا شروع سال تحصیلی آینده به بهرهبرداری خواهند رسید.۳۰ همت برای احیای آینده؛ دعوت از همه برای ساختنفرهاد فرهودی، مدیرکل نوسازی و تجهیز مدارس استان نیز میگوید: ۱۱۰۰ فضای آموزشی نیازمند توجه و ۱۸۹ پروژه نیمهتمام در سطح استان وجود دارد که بازسازی همه آنها بدون مشارکت مردمی امکانپذیر نیست. او اعتبار مورد نیاز را بیش از ۳۰ همت اعلام کرده و از خیران، صنایع، بنگاههای اقتصادی، بازرگانان و مردم برای مشارکت دعوت میکند.
خیران و مردم، ستونهای مدرسه فرداپیشتر نیز مردم استان، حرکتهایی ستودنی از خود نشان دادهاند؛ از اهدای هزینه مجالس ختم و بنرهای تسلیت در روستای خلجان تبریز، تا وقف خانهای برای ساخت مدرسه توسط بانویی مرندی، و همکاری دانشآموزان و مدیران مدارس در کارهای عمرانی و جذب خیر.مدرسه، خانه امید استاینجا کلیبر است، جایی که مدرسه نه فقط مکان درس که خانه امید و رویا و رهایی است و چه زیباست وقتی فردا، از دل خاک و عرق امروز، شکوفه میزند.
پست های مرتبط
ورودی کسایی تبریز اصلاح نشد!
قتل با سلاح سرد در هادیشهر
دستگيری سارقان خودرو و اماکن خصوصی در تبريز