دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا هنوز به یک سالگی بازگشت مجددش به قدرت و حضور در کرسی ریاست جمهوری آمریکا نرسیده با این حال، طمع عجیبی را از خود برای دریافت جایزه صلح نوبل نشان داده و می دهد. او تاکنون بارها و بارها خود را شایسته دریافت این جایزه معرفی کرده و به تازگی نیز در موضع گیری مدعی شده که به ۸ جنگ پایان داده و واقعا مستحق دریافت جایزه صلح نوبل است! او عدم اختصاص این جایزه به خود را بی‌احترامی بزرگی به آمریکا توصیف کرده است. اینکه مدام و در دوره های زمانی مختلف می بینیم ترامپ می‌گوید باید جایزه صلح نوبل را دریافت کند و رهبران جهان هم باید از این مساله دفاع کنند، حاوی پیام های متعددی است.

به عنوان مثال، به نظر می رسد ترامپ به قدری سیاست خارجی خود را عاری از دستاورد می بیند که بجای کسب موفقیت در عرصه میدانی، سعی دارد با زبان تهدید و فریب، جایزه صلح نوبل را بگیرد تا شاید از این رهگذر، بتواند یک شاخص را برای موفقیت ادعایی خود در کرسی ریاست جمهوری آمریکا کسب کند. برای فردی که مدام اهل نمایش و شو است و در جهان مجازی سیر می کند، اینکه جایزه ای نظیر جایزه صلح نوبل را کسب کند، واقعا یک مساله مهم است حتی با درنظر گرفتن این مساله که این فرد بیش از اینکه صلح‌ساز باشد، جنگ‌افروز بوده است!

در عین حال، باید به حال جایزه صلح نوبل نیز افسوس خورد. این جایزه کم کم در حال تغییر مسیر و ماهیت است و به قدری مضحک شده که فردی نظیر ترامپ خود را لایق دریافت آن می داند! گویی با آشکار شدن ماهیت حقیقی نظام حکمرانی غربی و اقدامات و سیاست های ضدانسانی آن در بخش های مختلف جهان، پرده از واقعیت‌های دیگری نیز در دنیا افتاده که یکی از مهمترین آن ها، افشای ماهیت حقیقی جوایز غربی نظیر جایزه صلح نوبل است! جایزه ای که پیشتر هم به افرادی داده شده که بیش از آنکه در خدمت صلح باشند، جنگ و آشوب و البته توطئه را در محیط بین المللی ترویج کرده اند.

موضع گیری‌های مداوم ترامپ در مورد لیاقتش برای دریافت جایزه صلح نوبل، در نوع خود جایگاه بین‌المللی ادعایی رهبران آمریکا برای کشورشان را نیز به شدت زیر سوال می برد! اگر واقعا شایسته دریافت جایزه صلح هستید، چرا برای آن التماس می کنید؟

مرور این بخش از نوشته گاردین درباره ادعاهای ترامپ درباره صلح خالی از لطف نیست.

گاردین دو ماه پیش نوشته بود:

« دونالد ترامپ در جریان مذاکرات مربوط به اوکراین در کاخ سفید، ضمن تبلیغ خود به عنوان «پیشقراول صلح»، دو ادعای بزرگ مطرح کرد: اول اینکه به جای آتش‌بس به دنبال توافق‌های صلح است، و دوم اینکه از زمان ریاست‌جمهوری‌اش شش جنگ را به پایان رسانده است. اما در تلاشش برای دستیابی سریع به یک توافق صلح در اوکراین، ترامپ حقایق را دستکاری می‌کند.

ترامپ و دولت او ادعا کرده‌اند که در حل مناقشات بین اسرائیل و ایران، جمهوری دموکراتیک کنگو و رواندا، کامبوج و تایلند، هند و پاکستان، صربستان و کوزوو، و مصر و اتیوپی نقش داشته‌اند.

با این حال، ادعای حل این مناقشات اغراق‌آمیز است و در برخی موارد، ادامه خشونت‌ها در کشور‌هایی مانند کنگو (جایی که شورشیان مورد حمایت رواندا مهلت رسیدن به توافق صلح در دوحه را از دست دادند) این ادعا‌ها را نقض می‌کند.

در مورد ایران، آمریکا پیش از تحمیل آتش‌بس، با استفاده از بمب‌های نفوذگر به تأسیسات نظامی و هسته‌ای حمله کرد. هند نیز هرگونه نقش ترامپ در دستیابی به آتش‌بس با پاکستان پس از درگیری‌های ماه مه بر سر کشمیر را رد کرده است. مصر و اتیوپی هنوز بر سر منشأ اختلافشان — سدی که اتیوپی روی رود نیل ساخته و جریان آب به مصر را کاهش می‌دهد — به توافق نرسیده‌اند. همچنین صربستان اعلام کرده قصد جنگ با کوزوو را نداشته، هرچند ترامپ ادعا کرد از آن جلوگیری کرده است.

در مورد آتش‌بس‌ها، حتی با اعتراف خود ترامپ، او بار‌ها در این مناقشات به دنبال آتش‌بس بوده است. اما حالا سعی دارد تاریخچه را بازنویسی کند و فشار بر اوکراین را افزایش دهد.»

About Author