پول توجیبی کلاس ششمی‌ها گره از کار یک زندانی گشود

پول توجیبی کلاس ششمی‌ها گره از کار یک زندانی گشود

در دل یک کلاس و مدرسه، دانش‌آموزانی با دستانی کوچک و قلب‌هایی بزرگ، دست در دست هم گذاشتند تا چراغ امید را برای آزادی یک زندانی جرائم غیرعمد روشن کنند.
خبرگزاری فارس – تبریز_فائزه زنجانی: در سرزمینی که تاریخش سرشار از اولین‌هاست، این‌بار نیز اتفاقی رقم خورد که دل‌ها را روشن کرد و لب‌ها را به تحسین گشود؛ دانش‌آموزان کلاس ششم دبستان شهید مفتح ناحیه ۲ تبریز، با دل‌هایی بزرگ‌تر از سن‌شان، در اقدامی الهام‌بخش، هم به یاری انسانی در بند شتافتند و هم آجرهایی برای ساخت مدرسه‌ای نو بر دوش کشیدند.

صندوقی کوچک با قلبی بزرگ

آغاز این حرکت از دل یک کلاس کوچک و با پیشنهاد آموزگاری آغاز شد که دغدغه تربیت انسان‌هایی مسئول و بااخلاق را داشت. آقای دوستی، معلمی که خود الگویی از مهرورزی است، با تشکیل «صندوق کمک‌های مؤمنانه» به دانش‌آموزان خود آموخت که مهربانی را باید تمرین کرد؛ آن هم از همین حالا، از همین نیمکت‌ها.

کلاس ششمی‌هایی با دل‌های شگفت‌انگیز

کودکان کلاس ششمی با قلب‌هایی پر از نور و دستانی کوچک اما گشاده، داوطلبانه و با پول توجیبی‌های خود در این صندوق مشارکت کردند. شاید برایشان مفاهیم «جرم غیرعمد» و «زندان» هنوز مبهم باشد، اما خوب می‌دانستند که آن‌سوی دیوارهای بلند زندان، کودکی چشم‌انتظار پدر است و مادری چشم‌به‌راه فرزند.

آزادی، سهم یک لبخند کودکانه

با همین حس ناب همدلی، مبلغ جمع‌آوری‌شده در کلاس، به آزادی یک زندانی جرائم غیرعمد اختصاص یافت؛ اما قصه زیبای این کلاس فقط همین نبود. این‌بار کودکان تصمیم گرفتند تا چراغی دیگر روشن کنند؛ چراغ دانایی.

وقتی آجرها پیام‌آور دانایی می‌شوند

در حرکتی بدیع و برای نخستین‌بار در سطح کشور، بخشی از همان کمک‌های مؤمنانه صرف خرید دو دستگاه ماشین آجر شد؛ آجرهایی که قرار است پایه‌های مدرسه‌ای نو را در نقطه‌ای محروم بنا نهند. مدرسه‌ای که شاید هم‌سن‌وسالان همین کودکان در آن با شوق یادگیری قد بکشند.

درس امروز، انسانیت فردا

این اقدام نیک، نه‌تنها تجلی زیبایی از انسان‌دوستی کودکانه بود، بلکه گواهی روشن بر ثمربخشی تعلیم و تربیت در مسیر ساحت‌های اخلاقی، عبادی و اجتماعی است؛ همان‌گونه که در سند تحول بنیادین آموزش‌ و پرورش مورد تأکید قرار گرفته است.

تبریز؛ مهد اولین‌ها در مهربانی

همراهی فرهنگیان و دانش‌آموزان استان آذربایجان شرقی با حرکت‌های نوع‌دوستانه، پیش از این نیز در قالب‌هایی چون توزیع بسته‌های معیشتی، بخشش دیه، فروش نقاشی و اهدای عواید آن برای نیازمندان، جلوه‌هایی بی‌بدیل از مهربانی جمعی را رقم زده بود.

کودکانی که بزرگ فکر می‌کنند

و امروز، در همین کلاس ساده و بی‌ادعا، کودکان آذربایجان شرقی ثابت کردند که «بزرگی» سن نمی‌شناسد. گاه در قامت یک کودک نهفته است که آجر به آجر، آینده‌ای روشن می‌سازد و زنجیر از پای انسانی باز می‌کند.

کارگاه‌هایی برای ساخت انسان

اینجا تبریز است؛ شهری که بار دیگر نشان داد «اولین بودن» فقط به نام نیست، به نَفَس است؛ نفَس کودکانی که مهربانی را نفس می‌کشند.

مدارسی فراتر از آموزش سنتی

این روزها در دل کوچه‌ها و مدارس آذربایجان شرقی، داستان‌هایی از فداکاری و انسانیت در حال رقم خوردن است که هر کدام چون شعله‌ای از مهربانی در دل‌ها می‌درخشند. این حرکات نه‌تنها دل‌ها را به لرزه می‌اندازند، بلکه همچون نسیمی ملایم، روح امید و محبت را در فضای جامعه می‌پراکند.این نوع رفتارها نه‌تنها در این استان، بلکه در سرتاسر کشور بی‌سابقه و کم‌نظیرند. آذربایجان‌شرقی امروز دیگر تنها به مکانی برای آموزش علم تبدیل نشده است؛ مدارس این دیار به کارگاه‌های انسانیت بدل شده‌اند.

آموزش، فقط کتاب و امتحان نیست

در این مکان‌ها، معلمان و دانش‌آموزان به جای تنها تمرکز بر یادگیری مطالب درسی، در عمل‌های بزرگ انسانی شرکت می‌کنند. این حرکات نشان می‌دهند که آموزش تنها محدود به کتاب‌ها و امتحانات نیست، بلکه باید برای ساختن دنیایی بهتر و مهربان‌تر نیز تلاش کرد.زمانی که یک دانش‌آموز در روز تولد خود به‌جای هدیه گرفتن، تصمیم می‌گیرد هزینه آن را برای کمک به نیازمندان اختصاص دهد، زمانی که معلمی با وجود تمام چالش‌ها دست از آموزش نمی‌کشد و زمانی که دانش‌آموزانی به‌جای خرید ترقه و جشن‌های پرهزینه، پول خود را برای آزادی زندانیان اختصاص می‌دهند، این‌ها همه نمونه‌هایی از مدرسه‌ای هستند که در آن درس انسانیت به خوبی تدریس می‌شود.

آذربایجان‌شرقی، الگویی برای ایران فردا

این تحولی است که تنها در آذربایجان شرقی آغاز نشده بلکه الگویی برای سراسر کشور شده است. وقتی مدارس به مکان‌هایی برای تدریس انسانیت تبدیل می‌شوند، این‌گونه اقدامات نشان می‌دهند که انسانیت فراتر از درس‌های معمول است و در دل هر فردی می‌تواند شکوفا شود.

About Author