جدال همیشگی دستفروشان و کسبه در بازار تربیت

تعدادی از مغازه‌داران در بازار تربیت تبریز امروز در اعتراض به حضور دست‌فروشان، اقدام به بستن مغازه‌های خود کردند و سپس کرکره‌ها را بالا زدند.

ظهر دیروز برخی اصناف و کسبه بازار تربیت در اعتراض به فعالیت دست‌فروشان این بازار، مغازه‌های خود را تعطیل کردند.

آنها به حضور پررنگ دست‌فروشان در نزدیکی مغازه‌های خود معترض بوده و معتقدند دست‌فروشان بدون پرداخت اجاره و مالیات بازار آن‌ها را کساد کرده‌اند.

ساعاتی بعد از جمع‌آوری دست‌فروشان توسط شهرداری منطقه ۸ کسبه کرکره‌ها را بالا زده و فعالیت مغازه‌های خود را به حالت عادی برگرداندند.

شهرداری منطقه تاریخی و فرهنگی ۸ تبریز نیز به کسبه اطمینان خاطر داد جمع‌آوری دست‌فروشان را در برنامه کاری روزانه خود قرار داده و انجام می‌دهد.

ساماندهی دستفروشان در سطح بازار تبریز سال‌ها همچون کلاف سردرگمی مانده و موجب ایجاد جدل بین کسبه و دست‌فروشان شده است.

وفور دست‌فروشان و فراوانی آن‌ها به دلیل نبودِ نگاه صحیح و واقع‌گرایانه نسبت به فعالیت آن‌ها به‌گونه‌ای است که بسیاری از شهروندان و مسئولان هنوز نمی‌دانند که دست‌فروشی را به رسمیت بشناسند و یا باید آن را در زمره مشاغل کاذب به‌حساب آورند.

دست‌فروشان سطح بازار به دلیل بیکاری هر روز بر تعداد بساط‌های آن‌ها افزوده می‌شود و به‌دفعات مکرر با برخورد ماموران شهرداری مواجه شده و مجبور می‌شوند بساط خود را با اضطراب جمع‌آوری و یا به اتهام سد معبر تاوان آن را با جریمه بدهند.

اما آیا ساماندهی جواب می‌دهد؟ این یک بحث مهم و اساسی میان جامعه‌شناسان است. در دوره‌های گذشته مدیریت شهری در تبریز، ساماندهی خیلی موفقیت‌آمیز نبوده و مسئله اصلی، محل ساماندهی آنها است. آیا مکانی که برای ساماندهی دست‌فروشان تعیین می‌شود وسوسه حضور در پیاده‌رو را از آنها دور می‌کند؟

برخی کارشناسان اجتماعی معتقدند موضوع دست‌فروشی ارتباط مستقیم با وضعیت اقتصادی دارد و تا زمانیکه وضعیت اقتصادی واشتغال‌زایی بهبود پیدا نکند این مسئله پابرجا خواهد بود.

از سوی دیگر دغدغه‌مندان شهری می‌گویند ساماندهی دست‌فروشان باید به گونه‌ای باشد که برگشت به مکان اولیه امکان پذیر نباشد، دست‌فروشان هم معضل هستند و هم فرصت که این پدیده اجتماعی را به تیغی دو لبه تبدیل کرده است.

در سال های گذشته همواره شاهد برخورد فیزیکی بین مامورین شهرداری و دست‌فروشان بودیم که به دلیل وجود فرهنگ دلسوزی، عامه مردم و حتی بعضی مسئولان از پدیده دست‌فروشی طرفداری می‌کردند، با این وجود هیچ‌گاه به صورت ریشه‌ای به این مسئله پرداخته نشده و بیشتر برخوردها مقطعی بوده است.

انتهای پیام/

About Author