در تبریز از تولید آثار خوب هنری خبری نیست

ساقی آذربایجان/ وحید خدادادی

یکی از اولین بانوان هنرمندی که چهره اش در شبکه استانی سهند به نمایش درآمد و وارد عرصه بازیگری در استان شد، خانم عصمت عسگری بود.
در ادامه گفتگوهای صمیمی ساقی آذربایجان ، این بار میزبان این بانوی هنرمند شهرمان بودیم و پای صحبت های وی و دغدغه هایش نشستیم، از مشکلات معیشتی هنرمندان گفتند و از چالش های اجتماعی که در قالب فیلم می توان مرتفع کرد. گفتگوی اختصاصی روزنامه ساقی آذربایجان با این بانوی هنرمند شهرمان از نظرتان می گذرد:

ساقی آذربایجان: خودتان را برای مخاطبان روزنامه معرفی کنید و بفرمائید که چگونه و چرا وارد عرصه بازیگری شدید؟

عسگری: با نام و یاد خداوند و ممنون از دعوت شما و توجهی که به فعالان عرصه هنر و بازیگری دارید، بنده عصمت عسگری هستم و در سال ۱۳۴۲ در شهر زنجان متولد شده ام اما بزرگ شده تهران هستم و کار هنری را از سال ۱۳۶۸ و از شهر تبریز شروع کرده ام، چون ما به خاطر شغل همسرم که نظامی بود به تبریز نقل مکان کردیم و یک بار یک آگهی تبلیغاتی بازیگری حواسم را به خود جلب کرد که در این آگهی به دنبال بازیگر تئاتر بودند، آقای عبدالمنافی که آن زمان کارگردان تئاتر بود مرا به آقای حسن نجفی معرفی کرد و در اولین اثر هنری خود در تئاتر به نام زوزه نقش حضرت زینب را بازی کردم و در این اثر آقای داریوش مختاری که امروز از کارگردانان بنام هستند و در تهران فعالیت می کنند، نقش مقابل بنده بودند. به گفته هنرمندان و اطرافیانم در این کار، خوب ظاهر شدم و این ایفای نقش خوب توجه کسانی که از صداوسیما در محل نمایش حضور داشتند را به خود جلب کرد و از من دعوت به کار شد. تا آن زمان هیچ زنی در صداوسیمای مرکز استان روی آنتن نرفته بود و این توفیق نصیب بنده گردید،چون هیچ بانوی بازیگری در تبریز وجود نداشت. بعد از این ، اثر دیگری هم به نام حنانه کار کردم و بعدها دیگر شرایط و فرصت حضور در صحنه تئاتر مهیا نشد و بیشتر به ایفای نقش در فیلم و سریال مشغول شدم.

ساقی آذربایجان: به خاطر دارید از آن تاریخ تا امروز در چند اثر هنری ایفای نقش کرده اید؟

عسگری: اینکه بخواهم دقیق بگویم امکان پذیر نیست چون تعداد آثار بالاست و شما حساب کنید برای نمونه یک برنامه بنام جمعه گوروشی وجود داشت که به همراه مرحوم یعقوب خیری، ناصر هاشمی، هاشم چاووشی و مرحوم جواد درخشان هر هفته روی آنتن بودیم که در نقش های مختلف به عنوان تنها زن بازیگر ایفای نقش می کردم. از آثاری که در شبکه های سراسری پخش شده می توانم به مجموعه سحرخیزان کوچک اشاره کنم که به کارگردانی آقای حمیدی شفیق ساخته شد و مضمون آن در ارتباط با یادآوری وآموزش ماه رمضان برای کودکان بود و یا مجموعه کبوتران نینوا و شبیه قاسم از مجموعه هایی بودند که برای شبکه دو ساخته شد و سال ها در ماه محرم بازپخش می شد و شاید بتوان گفت که در ۵۰ اثر سینمایی ایفای نقش کرده ام. در شبکه استانی اردبیل هم یک سریال موفق داشتم و در آن سریال هم نقش یک خانم دکتر خیر را بازی می کردم. آخرین اثر هم فیلمی است بنام دسترخان است که کارگردانی آن به عهده خانم امینی و آقای پورستار بود و بزودی از شبکه استانی سهند پخش خواهد شد.

ساقی آذربایجان: بهترین اثری که به زعم خودتان در آن ایفای نقش کرده اید، کدام اثر بود؟

عسگری: بهترین اثری که در آن ایفای نقش کرده ام از نگاه خودم مربوط به فیلم هدیه مادر بود که نقش مادر را بازی می کردم و مضمون داستان فیلم از این قرار بود که زن و شوهری سال ها قبل از هم جدا شده بودند و بچه ای که حاصل این ازدواج بود بعدها دچار نارسایی کلیوی می شود و او را در بیمارستانی بستری می کنند که مادرش در آن پرستار بود و این پرستار بدون آن که این کودک را بشناسد، ناخواسته به او علاقمند می شود و کلیه اش را به او اهدا می کند و بعدا متوجه می شود که کودکی که کلیه اش را به او اهدا کرده، فرزند خودش می باشد که سالها قبل ترکش کرده بود و انصافا هم مجموعه خوبی از آب درآمد و یا مجموعه دیگری بنام گلهای زهرا که درآن نقش معلم را بازی کردم که در آن نحوه تربیت دانش آموزان ماهیت اصلی داستان بود. یا فیلم به رنگ برف که مرحوم حسین جباری نقش مقابلم را بازی می کرد و یا فیلم شور زندگی که در کنار چهره های ماندگار سینمای ایران نظیر جمشید مشایخی و عنایت بخشی ایفای نقش کرده ام و معتقدم که عمده فیلم های سینمایی که در آن کار کرده ام، مجموعه های اثرگذار و مخاطب پسندی بودند.

ساقی آذربایجان: بعنوان فردی که سال ها در عرصه بازیگری و هنر تبریز حضور داشتید، چه مشکلاتی از نگاه شما از مهم ترین مشکلات هنرمندان و حوزه هنر است؟

عسگری: باید بگویم که متاسفانه هنر وهنرمند در این شهر غریب مانده است و هیچ حمایتی از آن ها صورت نمی گیرد. در بازه زمانی ۲ ساله اوج گیری کرونا که تقریبا همه فعالیت های هنری تعطیل بود، عملا هیچ حمایت سازنده ای از هنرمندان نشد. بسیاری از فعالان این حوزه تنها حرفه شان بازیگری است و تنها محل درآمدشان هم از قبل ایفای نقش است، هنرمندی را می شناسم که به نان شبش محتاج بود و متاسفانه حمایتی هم از او نشد. هر چند اخیرا برای تقدیر از سوی شبکه استانی سهند به منزل ما آمدند اما واقعا شما حساب کنید در طول مدت زمان همه گیری کرونا و حتی قبل و بعد آن حمایت خاصی از سوی مسئولان شبکه از هنرمندان نشده است. البته ناگفته نماند که فضای فرهنگی شهر هم در دهه های قبل برای فعالیت یک زن در این عرصه اصلا مهیا نبود و حتی بکبار در یکی از محلات تبریز سر همین قصه که چرا یک زن بازیگر به آن جا رفته، بی حرمتی شد.
از آسیب های دیگر در این حوزه که به مدد گسترش شبکه های اجتماعی ایجاد شد، لجام گسیختگی و نبود فیلترهای لازم برای ورود به این عرصه بود و هر کسی که نیمچه استعدادی داشت، با باز کردن یک پیج در اینستاگرام برای خودش اسم و رسمی جور کرد و هنرمندان واقعی و خاک خورده های این عرصه در سایه ماندند. در مجموع بهتر است نظارت های بیشتری باشد تا هر کسی به خود اجازه ندهد وارد این عرصه شود.

ساقی آذربایجان: فضای هنری و توانمندی های تبریز را در حوزه هنر در مقایسه با سایر شهرها چگونه می بینید؟

عسگری: خیلی ضعیف است! در این شهر به آن صورتی که شما فکرش را بکنید از تولید آثار هنری خبری نیست. این در حالی است که تبریز به جهت تاریخی، سیاسی، فرهنگی و داشتن هنرمندان قابل و لوکیشن های زیبا از پتانسیل های خوبی برخوردار است. تبریز نسبت به دیگر شهرها در حوزه هنر عقب مانده است، علی رغم آن که هنرمندان قدر و صاحب نامی دارد. چهره هایی مثل ناصر هاشمی و هاشم چاووشی در کمتر استانی پیدا می شود و شما ببینید آیا ما توانسته ایم شان و جایگاه این هنرمندان را حفظ کنیم و از وجودشان بهره کافی را ببریم.

ساقی آذربایجان: به شخصه جای چه فیلم ها و موضوعاتی را در عرصه فیلم استان خالی می بینید؟

عسگری: چالش های گوناگونی وجود دارد که با بهره از فیلم نامه نویسان قدر استانی می توان آن ها را به صورت مجموعه های آموزشی درآورد. امروز ببینید یکی از اساسی ترین مشکلات جامعه ما موضوع طلاق های زودرس است و من معتقدم که فرهنگ سازی لازم در این رابطه صورت نگرفته و می توان از پتانسیل سینما و تلویزیون در این رابطه بهره ها برد. متاسفانه مشکلات مالی باعث شده تا جوانان علقه ای برای ازدواج نداشته باشند و متاسفانه و صد متاسفانه بعضا دیده می شود که برای تامین مالی تن به ازدواج با افرادی چندین سال بالاتر از خود می دهند که خب نتیجه این قبیل ازدواج ها هم پیش پیش معلوم است. معنی ندارد که یک مرد ۵۰ یا ۶۰ ساله با یک دختر دم بخت جوان ازدواج کند و یا بالعکس! و این عدم تعادل بهداشت روانی خانواده را دچار مشکلات عدیده می نماید. باید آثاری را تولید کنیم که در آن ها رفتارهای تجمل گرایانه تقبیح شود و سقف انتظارات افراد را پایین بیاوریم. امروز شاهدیم که جوانان در بدو زندگی درخواست ماشین، آپارتمان و … می کنند، چیزهایی که قبل تر در طول زندگی مشترک چند ده ساله تامین می شد. ماهایی که با یک انگشتر ازدواج کرده ایم، مگر زن زندگی نشده ایم؟ بایستی مشکلاتی از این دست خصوصا بحث طلاق و طلاق کشی در قالب فیلم و سریال پرداخت جدی شود تا بتوانیم از شیوع آن جلوگیری کنیم. قبلا سوال اصلی مراسم خواستگاری این بود که آیا دختر و پسر اهل نماز و انسان مومنی هستند؟ اما امروز عمده توجهات در مراسمات اینچنینی مادیات است و فقط پول است که حرف اول وآخر را می زند.

ساقی آذربایجان: کاراکترخاصی بوده که آروز داشته باشید بعنوان یک هنرمند آن را ایفای نقش کنید؟

عسگری: شاید به نظرتان کمی عجیب بیاید اما خیلی دوست دارم در فیلم های اکشن و نقش های هیجانی و گانگستری بازی کنم، خصوصا فیلم هایی که در آن اسب سواری و کارهای اکشن باشد. حتی شاید در ادامه برای آن که بتوانم آثار دلخواه خود را بسازم وارد عرصه کارگردانی هم بشوم. چون معتقدم به قدرت رسانه برای انتقال ارزش های اجتماعی و فیلم یکی از بهترین انواع وسایل انتقال پیام است و عرصه کارگردانی هم می تواند فرصتی برای انتقال این مفاهیم باشد. از سویی ساخت مجموعه های تاریخی را برای زنده نگهداشتن اصالت و تاریخ کهن مان خیلی ارزشمند می دانم و دوست دارم سریال هایی با مضمون رشادت های شخصیت هایی نظیر ستارخان و باقرخان بسازم و داستان های قدیمی نظیر سارای را مجددا به تصویر بکشم.

ساقی آذربایجان: نظرتان راجع به اتفاقات اخیر در کشور چیست؟

عسگری: من با خشونت از سوی هر کسی که باشد، مخالفم. به نظرم هم مردم باید از بسترهای قانونی و به شکل قانونمند صدای اعتراض خود را به مسئولان برسانند و هم خطاب به مسئولان باید گفت که این میزان از بگیروببند نیاز نیست و می توان در فضای آرام تری مشکلات را از طریق گفتگو حل کرد. امیدوارم که مسئولان با حوصله وآرامش بیشتری صدای اعتراضات را بشنوند و عالم به آن باشند. کمبودها بسیار است و گرانی بیداد می کند و خیل کثیری از جوانانی که علی رغم داشتن مدارک آکادمیک بالا بیکارند. خانواده ای را می شناسم که سه فرزند فوق لیسانس بیکار دارد، اگر بخواهیم منصفانه بگوییم عدالت اجتماعی رعایت نشده است.

ساقی آذربایجان: و سخن پایانی؟

عسگری: از مسئولان خواهش می کنم تا توجه بیشتری به هنرمندان استانی داشته باشند، این ها واقعا مورد ظلم واقع شده اند. ما همیشه از طرف مردم مورد لطف واقع شده ایم و همواره به ما محبت داشته اند و اگر دولت هم مثل مردم حامی هنرمندان باشد جای دوری نمی رود. در پایان لازم دارم از همه کارگردانان و فیلمسازانی که افتخار همکاری با آن ها را داشته ام، کمال تشکر را داشته باشم.

ساقی آذربایجان: ممنون که در این گفتگو شرکت کردید.

عسگری : من هم از روزنامه وزین ساقی آذربایجان تشکر می کنم که همواره با مطالب ارزشمند و تولیدی خود بخصوص در حمایت از هنرمندان آذربایجان تلاش بی وقفه دارند.

About Author