هدیه علی رستمی به خانم نماینده، جعلی از آب درآمد!!

در ۲۳ مهرماه ۱۴۰۱، مقرر شد یک شرکت سهامی خاص بنام «زریابان کانسار مس» با مشارکت دانشگاه تبریز و شرکت مس با اعضای هیات مدیره‌ متشکل از نمایندگان دو طرف ثبت شده و در ساختمان دوم دانشکده فنی در حاشیه شهر مرند مستقر شود تا مقدمات تاسیس «آزمایشگاه جامع معدن و مواد معدنی شمالغرب کشور» را فراهم نماید.

حمایت معصومه پاشایی نماینده مرند و جلفا در مجلس شورای اسلامی از انتصاب علی رستمی به مدیریت عامل شرکت سرمایه‌گذاری تامین اجتماعی شستا و سپس شرکت ملی صنایع مس ایران بایستی به نوعی توسط رستمی جبران می‌شد و چه جبرانی بهتر از اینکه یک آزمایشگاه تخصصی مواد معدنی در حوزه انتخابیه خانم دکتر توسط مس تاسیس شود! ولی ایراد کار اینجا بود که نه علی رستمی و تیم شستایی‌اش و نه پاشایی نمی‌دانستند که آزمایشگاه مواد معدنی دقیقا یعنی چه؟ و چه امکاناتی لازم است و چه مدت زمانی برای خرید تجهیزات و تکمیل پروژه نیاز است؟!

در ۲۳ مهرماه ۱۴۰۱، طی صورتجلسه‌ای که به امضای مدیرعامل مس و مدیر مجتمع مس سونگون از یک طرف، رئیس دانشگاه تبریز و معاونین‌اش از طرف دیگر و نیز معصومه پاشایی بهرام رسید، مقرر شد یک شرکت سهامی خاص بنام «زریابان کانسار مس» با مشارکت دانشگاه تبریز و شرکت مس با اعضای هیات مدیره‌ متشکل از نمایندگان دو طرف ثبت شده و در ساختمان دوم دانشکده فنی در حاشیه شهر مرند مستقر شود تا مقدمات تاسیس «آزمایشگاه جامع معدن و مواد معدنی شمالغرب کشور» را فراهم نماید.

پس از انتشار اخبار مربوطه، جمع کثیری از دانشجویان و اعضای هیات علمی دانشگاه تبریز با امضای طوماری به واگذاری امکانات دولتی به شرکت مس اعتراض نمودند و بیداری آذربایجان در ۱۱ آذرماه نسبت به اطلاع‌رسانی و طرح چندین سئوال از متولیان امر اقدام نمود.

دو روز بعد صفر نصراله‌زاده رئیس دانشگاه تبریز در مصاحبه با همین پایگاه خبری ضمن تکذیب واگذاری امکانات!، وعده داد که پردیس علم و فناوری دانشگاه تبریز در شهر ورزقان تاسیس خواهد شد! وی به عدم تصویب موضوع در هیات امنای دانشگاه نیز اشاره نمود.

در اوایل دی ماه سالجاری معصومه پاشایی، در یک روز پنجشنبه، فاطمی امین وزیر صمت را به مرند کشاند و طی مراسمی آزمایشگاه را افتتاح کرد ولی نه یک آزمایشگاه ریشه‌دار و واقعی را ! بلکه آزمایشگاهی که کلیه امکانات و تجهیزاتش از دانشکده‌های مختلف دانشگاه تبریز، معادن مس سونگون و مس مزرعه به امانت گرفته شده بود و نیز برخی تجهیزات فرسوده شرکت خاک چینی مرند در بین این تجهیزات بود. دو روز بعد کلیه امانت‌ها به محل قبلی‌شان بازگردانده شد و یک ساختمان خالی باقی ماند!

ظاهرا فقط نصب تابلوی بزرگ و افتتاح آزمایشگاه مهم بود چون در انتخابات سال بعد برای تبلیغ عملکرد چشمگیر و کارآمدی خانم نماینده مورد نیاز خواهد بود.

اکنون پس از گذشت بیش از دو ماه از افتتاح و شروع به کار آزمایشگاه، نه خبری از تجهیزات آزمایشگاهی در آن محل هست و نه مطالعه و آزمایشی روی مواد معدنی شمالغرب کشور در آنجا صورت می‌گیرد.

اکنون در ادامه سئوالات قبلی بیداری آذربایجان که همگی بی‌جواب مانده، پرسش‌های جدیدی مطرح می‌شود که آقایان وزیر صمت، استاندار و رئیس دانشگاه تبریز و سایر مسئولینی که در مراسم افتتاح حضور داشتند بایستی پاسخگو باشند:

۱. چرا شهر مرند؟ نسبت این شهر با شرکت مس چیست؟

۲. چرا پس از افتتاح، درهای آزمایشگاه روی معدنکاران، مشتریان، شهروندان و حتی خبرنگاران بسته شده است؟ مگر در لوح سنگی نصب شده در دیوار جمله «افتتاح و مورد بهره‌برداری قرار گرفت»، آنهم در دی ماه ۱۴۰۱، حک نشده است؟

۳. آن همه عجله برای امضای صورتجلسه و تاسیس شرکت و کارهای ساختمانی و برگزاری مراسم افتتاح با حضور وزیر برای چه بود؟ مگر تاسیس یک آزمایشگاه جامع در دو ماه امکان‌پذیر است؟ آیا بر فرض اینکه این آزمایشگاه پا خواهد گرفت، بهتر نبود بجای افتتاح نمایشی با دستگاه‌های امانتی، این مراسم پس از تکمیل واقعی تجهیزات برگزار میشد؟ آیا این کار، نوعی فریب مسئولین کشور و توهین به شعور افکار عمومی نبود؟

۴. آیا بر خلاف اظهارات رئیس دانشگاه تبریز، بر اساس صورتجلسه مذکور، اراضی و ابنیه‌ در اختیار نماینده مس قرار گرفته است؟ ضمنا رئیس دانشگاه مشخص نمایند تاسیس پردیس فناوری در ورزقان به کجا رسیده است؟!

۵. چرا باید هزینه هنگفتی صرف شود و نیز وقت و انرژی وزیر، استاندار، مدیران کل و مدیران شهرستانی برای یک مراسم تبلیغاتی و صوری گرفته شود فقط بخاطر اینکه نماینده شهرستان نشان دهد توانایی دارد دانشگاه تبریز و شرکت مس و استاندار و حتی وزیر صمت را با خود همراه کند!؟

۶. لازم است علی رستمی و صفر نصراله‌زاده تاریخ دقیق بهره‌برداری کامل از این مجموعه را بطور شفاف اعلام نمایند.

About Author