جواد نیکبخت/ پژوهشگر و کنشگر توسعه آذربایجان
آنچه در ۱۵ فروردین در استادیوم یادگار امام تبریز اتفاق افتاد قطعا یک حماسه مردمی با انعکاس وسیع در رسانه های جهانی و منطقه ای بود. ۱۲۰ هزار نفر مردم عاشق آذربایجان از داخل و خارج کشور، از تمام شهرهای آذربایجان غربی و شرقی و اردبیل و زنجان همدان قزوین کرج تهران شیراز گیلان خراسان وترکمن صحرا حتی کرکوک عراق به عشق سمبل آذربایجان تیم تراختور در استادیوم حضور پیدا کردند تمام مشقات را آگاهانه به جان خریدند تا اعلام عشق و حمایت کنند تیم نیز سه امتیاز معمول اما مهم را از این بازی حساس صید کرد اما …
طراحی اولیه استادیوم که موفق به اخذ جایزه AFC نیزگردیده و بعد استادیومی با همان طرح مشابه در هیروشیمای ژاپن نیز احداث گردید با همت مدیر برجسته و غیرجایگزین ورزش استان مرحوم گهرخانی در ۱۳۶۸ در داخل دهکده المپیک آذربایجان به ظرفیت ۱۰۰ هزار نفر صورت گرفت که فاز اول آن در سال ۱۳۷۵ با نواقص موجود در طبقه اول و دوم برای امکان استفاده ۷۰ هزار نفر افتتاح شد.
از همان زمان صعود مجدد تراختور به لیگ برتر و اقبال عمومی تورک های کشور، همواره کمبود ظرفیت و امکانات محسوس بود اما تحمل هواداران بعلت عشق بی مثالشان، خیال برخی مسئولین بی تدبیر و بی توجه را راحت نمود تا مشقت و زحمت مردم را عادی سازی کنند چه مردم، در سرما و گرما، برف و باران ساعتها برای رسیدن به استادیوم، رانندگی و بعد پیاده روی می کنند علیرغم خرید بلیط۱۵۰ هزار تومانی حاضرند روی نرده ها و پشت بام نشسته و یا بعلت نبودن جا برگشته و یا از روی تپه ها نگاه کنند . من بعنوان یک تبریزی از همه هواداران حاضر در استادیوم به جای مسئولین، احساس شرم کرده و پوزش می طلبم!
حتما باید افرادی در زیر دست و پا جان دهند و یا از بالای نرده ها بیفتند یا اعتراض هنجار شکن رخ دهد تا مسئولیت اجرائی هئیت فوتبال، اداره تربیت بدنی، شهرداری، فرمانداری، عوامل انتظامی و راهنمائی و مسئولیت نظارتی نمایندگان یادشان بیفتد که مسئولند؟
– آیا می شود برخی مسئولان ازحس فرا زمینی و فرا مردمی پائین آمده به جای بازدیدهای بیهوده، کمی مسئولیت پذیر بوده و متقبل زحمت باشند؟
– آیا می شود با تکمیل بخش ناقص شمال شرقی طبقه اول و بخش شمالی و جنوبی طبقه دوم استادیوم و رساندن استادیوم به ظرفیت اسمی مشکل کمبود ظرفیتی که هر دو هفته یک باردر قریب به هفتاد درصد بازیها مردم را درگیر می کند به راحتی حل کرد؟
– آیا می شود با استقرار تعداد مناسب عوامل و از ساعات بازی زودتر ، از فشردگی جلوی گیت ها و اتفاقات احتمالی جلوگیری کرد؟
– آیا می شود مثل تمام دنیا و تجربه قبلی باغشمال، استادیوم را با قیمت های متفاوت بخش بندی کرد؟ جایگاه و جلوی آن، اضلاع شمالی و جنوبی طبقه اول و طبقه دوم در نتیجه با طرح هر بلیط یک شماره و صندلی اختصاصی ضمن اجرای عدالت، حتی فرصتی برای انسانهائی که امکان تهیه بلیط یکصدو پنجاه هزار تومانی را ندارند فراهم ساخت؟
– آیا می شود با شکستن انحصار بوفه مرکزی و احداث بوفه در بخشهای شمالی و کریدورهای شرقی و غربی طبقه اول و دوم امکان رفع نیاز نوشیدنی و تغذیه مناسب تر و سهل تر را برای هوادار فراهم کرد؟
– آیا می شود آبخوری و توالت های مجزائی در هر یک از اضلاع احداث و رفاه نسبی هوادار را فراهم ساخت؟
– آیا می شود مسیر ریلی برای انتقال هوادار از جلوی استادیوم تا اتوبان شهید کسائی در نظر گرفت؟
– آیا می شود تعداد اتوبوسها را برای انتقال هوادار افزایش داد؟
– آیا می شود افزایش گنجایش پارکینگ ها و امنیت خودروها را فراهم ساخت؟
– آیا می شود مسیری از اتوبان کسائی و ضلع غربی استادیوم برای اتصال به اتوبان سهند تعریف و اجراء نمود تا تردد سهل تر گردد؟
– آیا می شود به جای وعده های خالی و بیهوده ساخت استادیوم بزرگ و مدرن و ساخت استادیوم های متعدد کوچک در شهر، دهکده المپیک و استادیوم سهند را به مالک باشگاه تراختور واگذار گردد تا بدون اتلاف منابع و سریعترشرایط را بهبود داده و حتی پیست دوچرخه سواری و سایر موارد ناقص را مورد بهره برداری قرار داد؟
– آیا می شود راهنمائی و رانندگی کارش را در بستن چند معبر با خودرو و ایستادن خلاصه ننماید و کمی با مهربانی خودروها را بر اساس مقصدشان به مسیرهای سهل تر راهنمائی نماید ؟
About Author
پست های مرتبط
حاج آقا ا ا ا ا هارداسان ؟
دریاچه اورمیه هر روز بدحال تر از دیروز
حجه الحق خردگرا