از سال ۱۳۸۸ و صعود مجدد تراختور به لیگ برتر ۱۷ سال می گذرد. در همه این سالها تراختور یک تیم مدعی اما بدون کسب عنوان قهرمانی بوده است. فاصله امتیازی تیم قهرمان از تراختور در اغلب فصل ها به تعداد انگشتان یک دست نمی رسد. دقت در موضوع نشانگر دو نوع شیطنتی است که همواره گروه اصفهانی و تهرانی تنظیم و به اجراء گذاشته اند. جدای از جذب بهترین بازیکنان با پولهای کلان مردم کشور و نشان دادن کعبه آمال تیم های مرکز نشین با تبلیغات وسیع کشوری بدیهی است تاثیرگذاری در یک یا دو بازی با طرق زیر کافی است که تیم های مرکز نشین را قهرمان و تراختور را از کاپ دور سازد :
الف ) تزریق پس مانده های تیم های مرکز نشین : متاسفانه علیرغم صحبتهای مکرر بنده با صاحبان و مدیران تیم مبنی بر مقدم بودن اثر علاقه و تعصب نسبت به قرارداد در فوتبال، نتیجه عملی نداشته است هر سال صدمه از این قبیل تکرار می شود. جدای از تعارفات روی کاغذ و صحبتهای فانتزی، هر بازیکن دردنیا اولا آن بازی را که در تیم مورد علاقه و مورد تعصب اش انجام می دهد برای دیگر تیم ها ممکن نیست چرا که آدمی قبل از حرفه ای شدن، انسان توام با احساس است دوما اگر در خارج از تیم خودش بازی کند احتمالا تلاش خواهد کرد بازی ها را در تیم غیر خودی بر اساس شرایط مورد نیاز تیم خود در بیاورد و خصوصا در بازی مستقیم مقابل تیم اش با یک کم کاری یا اشتباه که در فوتبال قابل توجیه است ناخودآگاه به نفع دلش کارخواهد کرد چرا که در اصل پول برای رضای دل استفاده می شود و نمی تواند دل فدای پول شود و می بینیم بازیکنان و مربیان تیم های مرکزچگونه بعد از احیاء و یا نیاز، با اشاره تیمهای سرخابی و یا زرد که هم دارای سلطه رسانه ای با پول دولتی هستند براحتی تراختور و دیگر تیم های لیگ را ترک می کنند همین بازی امروز با فولاد را بررسی کنید آیا دو عملکرد بچه گانه منجر به دو گل و یک اشتباه خطرناک دیگر از بیرانوند امری عادی تلقی می شود؟ آیا واقعا این هفت بازی بیرانوند نصف عملکرد در پرسپولیس را داشت ؟
ب) تنظیم تاثیر داوری و کمیته انضباطی و فدراسیون : در هر دوره ای تا حال بدون استثناء داوری روی نتایج بنفع تیم های مرکز تاثیر گذار بوده است . با نگاه به بردهای آنها و سهم پنالتی ها در بردشان واضح و مبرهن است طوری که در اذهان بازیکنانشان بعنوان یک حق درآمده و نحوه رفتارشان با داور و پر روئی آنها نشانگر خوبی است و یا به باخت کشاندن تیم های رقیب مثل تراختور با قضاوت های سوء و یا ایجاد مشکل در روند جذب و یا قرارداد . . . توسط کمیته داوران، کمیته انضباطی، فدراسیون که از قضاوت و تصمیم های متفاوت و تبعیض آلود بین تیم های مرکز و بقیه تیم ها ، آنها را از قهرمانی دور می سازد آیا دو اخراج در دو بازی پشت سرهم دو بازیکن تراختور آنهم در شرایطی که کارشناسان قبول ندارند را اتفاقی می پندارید ؟آیا بازی کمیته انضباطی در به هم زدن تمرکز تراختور شانسی است ؟آیا عدم برد در تمامی بازیها بدون زمینه اثر گذاری بر هوادار صورت می گیرد ؟
در این فصل نیز گویا برنامه های شان را زودتر شروع کرده اند با سوء استفاده از همت صاحب باشگاه، اول نفرات خود را با حداکثر مبالغ به تیم چپاندند و بعد بعلت الزام فدراسیون فوتبال آسیا در مورد استفاده از VAR بنا به صلاحدید، برخی بازیها با سیستم فوق و برخی را بدون آن برگزار می کنند(در بازی اول سپاهان بدون VAR با دو پنالتی غلط بنا به نظر همه کارشناسان بی سرو صدا با چراغ سبز فدراسیون تقدیم سپاهان شد) طوری که استفاده از VAR و چگونگی آن نیزمصلحتی و در خدمت سوگلی های مرکز درآمده است .
هر چند که تا به حال به علت سیطره ماهرانه مرکزنشینان هنوز در بر همان پاشنه می چرخد اما باید امید داشت در این دوره به حکومت چند دهه ای تاج و باند اصفهانی ها و تهرانی ها پایان داده شود تا شاید در لیگ شاهد فوتبال واقعی بدون دخالت در نتایج و جدول قهرمانی باشیم و گرنه تا آنموقع تراختور باید در حسرت قهرمانی بماند و یا در شروع تک تک بازی ها خود را یک هیچ حتی دو هیچ عقب فرض کرده و با این فرض بازی را شروع کند
کنشگر و پژوهشگر توسعه آذربایجان – جواد نیکبخت
About Author
پست های مرتبط
شورای شهر تبریز بی ارزش و پرهزینه ؟
المیرا شریفی مقدم؛بازجوی رییس‌جمهور؟
عابدِ عارف درّیتیم