به قلم: وحید خدادادی
موضوع مسکن مهر و جانمایی اشتباه آن در دولت های احمدی نژاد، روحانی و رئیسی از آن دست چالش هایی است که هم ما در رسانه ها فریاد زدیم و هم متخصصان امر، و نهایتا کسی گوشش به این حرف ها بدهکار نشد و سهند به عنوان نماد این جانمایی اشتباه در تاریخ ثبت شد.
مهم ترین ایرادی که به این جانمایی وارد بود از آن جهت است که عموما مناطقی برای ساخت وساز انتخاب می شود که فاقد هر گونه امکانات اولیه برای زیست انسانی است. امکانات اولیه نظیر امکانات بهداشتی، امنیتی که همه ما در قضیه سهند به وضوح شاهد آنیم. شهری با آن تعداد سکنه هنوز یک بیمارستان ندارد و در فصول سرد سال که ورودی شهر مستعد برای تفریحاتی نظیر اسکی روی برف است، معلوم نیست تکلیف آن بنده خدایی که نیاز به فوریت های پزشکی دارد، چیست؟
در فقره مسکن مهر سردرود فاجعه ای به نام فاضلاب، این روزها تبدیل به بحرانی شده که از قبل آن هزارویک مشکل بهداشتی و زیستی پدید آورده است. نبود فاضلاب شهر سردرود و پروژه ای که به گفته مسئولانش از زمان حسین خان باغبان آغاز شده و آخرین وعده برای پایان این پروژه معلوم نیست . نبود فاضلاب نه تنها اماکن مسکونی این شهر را بعضا غیر قابل سکونت نموده بلکه این روزها فاضلاب مسکن مهر این منطقه تصاویر چندش آوری را به وجود آورده است. سرریز فاضلاب به داخل منازل آپارتمانی مجتمع پویا خصوصا در طبقات همکف و البته محوطه این مجتمع و خیل کثیری از کودکانی که روزانه در کنار این فاضلاب تردد می کنند، بوی مشمئز کننده آن و خانه هایی که ساکنانش را عاصی کرده است. اما چون بالاخره اسمش مسکن مهر است و صدای ساکنانش هم به جایی نمی رسد، مشکل بدون آن که اقدامی برای رفع آن صورت گیرد، همچنان پابرجاست. ساکنانی که با هزارویک مصیبت و بدبختی و هزارجور قرض و بدهی به امید یافتن سرپناهی به آن جا پناه آورده اند، راهی جز زندگی در میان نجاست ندارند. تصور کنید که فردا روزی که هوا گرم شود و حشرات دور این نجاست محوطه جا خوش کنند، چه بیماری هایی که دامنگیر کودکان نشود. تنها گناه این ساکنان بی پولی است و شاید در دنیایی که پول حرف اول را می زند، بی پولی نابخشودنی ترین جرم باشد. نه شهرداری بودجه کافی برای حل معضل فاضلاب این شهر را دارد و نه آب و فاضلاب همتی برای انجام آن و شما محکومید به حیات در میان نجاست و فاضلاب و بهداشتی که از ابتدائی ترین حقوق یک شهروند است، جایی در این مقوله ندارد. من چرا بیراهه می روم، تبریزی که لقب کلانشهری به یدک می کشد، هنوز فاضلابش تمام نشده، چه برسد به شهری مثل سردرود که از بدیهی ترین امکانات محروم است.
پست های مرتبط
قهرکن، اما ببار!
سرمست از حضور سرمست!
استعفای نیک اندیشانه معاون استاندار/ همه ی مدیران یاد بگیرند