همه ما کم و بیش نام حاج جلیل خسروشاهی را شنیده ایم.مرد نیکوکاری که ناز نیازمندان را می کشید. در کمال ادب و تواضع با آنان برخورد میکرد در عین حال گمنام بود. بیشتر مدارسی که در این بخش وجود دارد از قبیل امام جعفر صادق(ع)، هنرستان در خسروشاه و بیشتر مدارس روستایی، که آموزان چندین نسل از آنها بهره مند میشوند یادگار حاج جلیل است.
حاج جلیل در سال ۱۲۹۸ در تبریز به دنیا می آید. پدرش از تاجران بسیار بزرگ و موفقی بود که سهام عمده ای در شرکتهای مختلف داشت.
جلیل ۱۹ ساله بود که پا به میدان کار گذاشت و در اولین اقدامش مدیریت کارخانه پارچه بافی قزوین را برعهده گرفت.
در سال ۱۳۳۶ همراه برادرش، شرکت مینو را پایه گذاری کرد شرکتی بزرگ و معتبر که همزمان با انقلاب،ملی اعلام شد.
حاج جلیل بیش از ۲۰ سال از عمرش را در آلمان به تجارت فرش مشغول بود. اما هیچ گاه برای خودش خانه ای نخرید. زیرا ایران را خانه ابدی خود می دانست.
در سال ۴۲ همسرش را ازدست داد. فوت همسر چنان تاثیری بر روحیه اش گذاشت که دست دو دختر ۱۲ و ۲۰ ساله خود را گرفت وبه ایران آمد.
پس از آمدنش به ایران اقدامات خیرخواهانه اش را آغاز کرد. چنان عمل می کرد که نظیر نداشت.
ابتدا قرار بود سرپرستی چند یتیم را برعهده بگیرد اما ناگهان تمام افرادی را که تحت سرپرستی اش بودند را صاحبخانه کرد.
کسانی که تا دیروز حتی به نان شب محتاج بودند به لطف حاج جلیل صاحب خانه هایی شدند که در پس اجاره هایش مانده بودند.
حاج جلیل دوراندیش بود و مرد عمل! سند خانه ها را به نام بچه ها میزد. خرجی چندین خانواده را در سراسر کشور تقبل میکرد. هزینه ای و برق و درمان ان ها را بدون ذره ای ریا و نمایش پرداخت میکرد. جان چندین نفر را نجات میداد و آبرویشان را میخرید. به همه کسانی که با او بودند به رفتار محترمانه و متواضعانه سفارش میکرد.
فعالیت مدرسه سازی اش قرار بود در تبریز با نام ۱۴ معصوم باشد که طی اتفاقاتی نشد. قرعه به نام خسروشاه افتاد و مدارس قدیمی این شهر که هنوز پابرجا هستند یادگار این خیر بزرگوار است.
حاج جلیل معتقد بود که مدارس باید جاهایی ساخته شوند که کسی آنجا مدرسه نمی سازد. میگفت هرجا مدرسه باشد آنجا آباد میشود. اما دو شرط بسیار مهم داشت. اول اینکه مدارس در دل روستا باشد و دوم در کنار جاده نباشند!
با همین شرط و یک تیم تشکیلاتی فعال و خوش فکر بیش از ۷۰۰مدرسه تا لحظه فوت خود ساخت.
ساخت مدرسه تنها خواسته اش نبود. بلکه رسیدگی به حال و روز محرومان آن مناطق و توجه به درمان و سایر هزینه های دانش آموزان از جمله اقداماتی بود که نمایندگانش آنها را اعلام میکنند
تهیه عینک، لباس و کفش و کتاب نیز در همه حال انجام میشد .
حتی برخی از بیمارانی که در مناطق محروم بودند و امکان حضور در تبریز و مراکز درمانی مجهز نداشتند ازطرف تیم حاج جلیل به تبریز می آمدند در بهترین محل اسکان داده و پس از طی مراحل درمانی به روستای خود بازمیگشتند. تیم تشکیلاتی حاج جلیل نیز هر چند وقت یکبار موظف به تماس گرفتن و اطلاع از حال و احوال آن افراد بودند.
بسیاری از مسئولیتهای اجرایی را افراد نزدیک حاج جلیل و دوستانش بر عهده داشتند. اما این همه فعالیتهای ایشان نبود. ایجاد انتشارات فنی ایران و بنیان گذاری آموزش فنی حرفه ای کشور گامی دراعتلای فرهنگ و آینده سازان این مرز و بوم است. حاج جلیل همیشه معتقد بود که ثروتی که دارم ماحصل هوش و نبوغ خودم نیست بلکه توزیع نامتوازن ثروت این همه را در اختیار من گذاشته است.
تواضع بینظیر ایشان در عین بزرگواری و عمل نام حاج جلیل خسروشاهی در زمره بزرگترین نیکو کاران ایران قرار داده است که افتخار خسروشاهی هاست. روحش شاد و راهش پر رهرو
نگاهی فهرست وار به خدمات مرحوم خسروشاهی:
فعالیتهای اقتصادی
۱. مدیر کارخانه پارچه بافی آذربایجان در خسروشاه و قزوین
۲. پایه گذاری شرکت مینو به همراه برادرش علی در سال ۱۳۳۶
۳. تاسیس فروشگاه بزرگ “صرفه” در تبریز
۴. تجارت فرش در کشور آلمان
۵. نمایندگی چند محصول اروپایی در ایران
فعالیت در امور خیریه
۱. حمایت مادی بیش از ۵۰۰ خانواده در تبریز، تهران و قم
۲. تاسیس یک مؤسسه درمانی به منظور ارائه خدمات رایگان به خانواده های نیازمند در تبریز
۳. تخصیص قسمت بزرگی از سرمایه شخصی برای امور درمانی که در اختیار هلال احمر قرار داده شد
۴.ساخت و تعمیر بیش از هزار سرویس بهداشتی در مناطق محروم سراسر کشور
۵٫ خرید بیش از ۱۰۰ منزل مسکونی برای خانواده های نیازمند در شهرهای تبریز، تهران، قم، طالقان و شاهرود و…
۶٫ تأمین تمام هزینه های درمانی، تحصیلی، معیشتی، پوشاک و مایحتاج ضروری صدها خانواده نیازمند به صورت مستمر
۷٫ پرداخت حقوق ماهیانه به صدها خانواده نیازمند
۸٫ تامین جهیزیه برای حداقل ۵۸۰ دختر دم بخت
فعالیت های فرهنگی
۱. بنیان گذار فرهنگ مدرسه سازی در ایران
۱٫ بنیان گذار سازمان فنی حرفه ای در ایران
۳٫ بنیانگذار اقتصاد نوین در ایران و خاورمیانه
۴٫ تاسیس انتشارات فنی ایران
۵٫ ساخت ۴۵۲ مدرسه در سطح کشور تا سال ۸۸ در استانهای آذربایجان شرقی، تهران، همدان، فارس، کردستان، اردبیل، زنجان وآذربایجان غربی، شامل مدارس ابتدایی، راهنمایی، دبیرستان و هنرستان ۱ تا ۱۲ کلاسه
منبع: کتاب «تخته سیاهم خانه می خواهد»
About Author
پست های مرتبط
۱۰ سریال ترکی که عشقشان ایران را فتح کرد
حساب فرانسه، آلمان و انگلیس سر جای خودش است
پشت‌پرده افشاگری‌های اخیر، جنگ قدرت است