وحید خدادادی/ سوار خودروی شخصی شدم و برای یافتن راحت ترین و آرام ترین مسیر، برنامه مسیریابی را در گوشی تلفن همراه باز کردم تا هم در طول مسیر تنها نباشم و با سخنگوی مسیریاب هم کلام شوم و هم با کم ترین دغدغه ترافیکی به مقصد برسم. تا میانه راه مونولوگ رضایت بخشی میان من راننده و سخنگوی محترم برقرار بود و ناگهان سخنگو با یک تغییر لحن و رفتار عجیب و عصبانیتی دور از انتظار با گفتن این جمله که آقای محترم، امکان مسیریابی وجود ندارد، ادامه راه را از دعای امّن یجیب کمک بگیرید! از ما خداحافظی کرد و هر قدر زور زدیم تا مسیریاب مجددا فعال شود تنها یک پاسخ شنیدم: مسیر یابی این بخش مقدور نیست و برای ادامه راه با طراح و پیمانکار و مجری پروژه تماس بگیرید.
با این مقدمه به سراغ آخر و عاقبت فلاکت زده پروژه ای می رویم که قرار بود در بدو امر آبروی تبریز باشد و در نهایت آبروی تبریز را برد. پروژه ای که قرار بود به دروازه زیبای شمال غرب کلانشهر تبریز تبدیل شود و گره ترافیکی را باز و بزرگترین میدان کشور باشد ومحصولی که به دست مان رسیده ترکیبی شگفت انگیز از خیانت، فساد و تخلفات متنوع است و از آن ماکت زیبا چیزی که بر زمین مانده دوایر پیچ در پیچی است که از لحظه ورود به آن باید به خدا توکل کنید و مقدرات مسیر به شانس بسپارید.
مشکلات شهر تبریز تنها مختص بی مهری به آثار تاریخی و باستانی شهر نمی شود و در گند زدن به پدیده های مدرن شهری و پروژه های جدید ، تبریز جزو رکوردداران است و در سایه بی کفایتی ها و مسئولانی که عمدتا در حد نام و آوازه این شهر نبودند، ید طولایی در انجام پروژه های نصفه و نیمه و دوزاری دارد. بماند که از دل هر پروژه عمرانی هم معمولا هزارویک اما و اگر و فساد مالی بیرون می آید و در مواردی چند نیز تخلفات و متخلفین راست راست می گردند و به ریش همه ما می خندند. شاید بتوان پروژه میدان آذربایجان را دم دستی ترین و بارزترین نماد تخلفات مالی و عمرانی و تندیس بی کفایتی نام برد.
قبل از اجرای طرح ماکتی را به شهروندان نشان دادند و در نهایت آن چه تحویل دادند داستان چی فکر می کردیم و چی شد درآمد و پروژه را تحویل شهر دادند که قوی ترین نقشه های شهری و اپلیکیشن های مسیریابی هم وقتی وارد این منطقه می شوید، گیج می زند.
به گزارش ساقی آذربایجان، پروژه میدان آذربایجان، میدانی به وسعت ۱۲/۵ هکتار و یک و نیم برابر وسعت میدان آزادی تهران، از بزرگترین میدانهای شهری ایران محسوب میشد که درخرداد ۱۳۹۴ توسط شهردار وقت و شورای شهر وقت کلنگ زنی شد و بنا بود تا این پروژه، خطوط رفت و برگشت یکی از مهمترین ورودیهای شهر را بهدرستی فراهم کند و در نهایت سرنوشت پیش پیش معلومش، همانی است که امروز شاهد آنیم. با روی کار آمدن شورای ششم این امید بر اساس وعده های داده شده می رفت که تکلیف پرونده پروژه میدان آذربایجان به سرانجام برسد و اکنون بعد از گذشت نزدیک به دو سال از حیات شورای ششم، اتفاق خاصی نیفتاده و به نظر می رسد این امید سرابی بیش نباشد.
در ادامه مسیر مطالبه گری و پیگیری پروژه ها و وعده های بر زمین مانده و اینبار در فقره میدان آذربایجان هم به سراغ مسئولان و کارشناسان امر رفتیم تا چند و چون قضیه را جویا شویم. البته نباید فراموش کرد که این پروژه بایستی از دو منظر چرایی و نفس مدل اجرای آن و در ادامه به جهت تخلفاتی که صورت گرفته مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد.
رئیس کمیسیون عمران با اعلام خبر تغییرات دیگری در پروژه میدان آذربایجان گفت: آخرین بررسی های کارشناسان ما بر این نکته صحه گذاشت که این پروژه ناقص اجرا شده است و عملا کسانی که از سمت فرودگاه قصد حرکت به سمت اتوبان باید یک دور میدان را طواف کنند و به اتوبان پاسداران دسترسی ندارند و طبق مطالعات انجام شده که چیزی به پایان آن نمانده است قرار بر این شد تا امسال از زیرگذر میدان پلی به سمت اتوبان پاسداران احداث شود تا دسترسی به اتوبان امکانپذیر شود.
بجانی درگفتگو با خبرنگار روزنامه ساقی آذربایجان گفت: هدف ما این است که امسال این پروژه را تمام کنیم چون همانطور که می دانید پروژه ای به آن عظمت و هزینه های گزاف به درد نمی خورد و استفاده چندانی ندارد.
وی گفت: امیدواریم با تکمیل این پروژه بسیاری از مشکلات این محدوده از جمله ترافیک و تصادفات حل خواهد شد و نمای پروژه هم اکنون در حال اجراست تا شاید با تکمیل این موارد بشود اسم این پروژه را پروژه نامید.
پست های مرتبط
بافت تاریخی در تبریز تبدیل به شوخی شده است
کشف انبار داروهای گیاهی غیرمجاز ترک اعتیاد در تبریز
ضرب الاجل دادگستری آذربایجان شرقی به راه آهن