افسردگی تبریزی ها یا فشل مدیریتی؟!

امین خوانگر/ حدود دو ماه پیش بود که در جلسه علنی شورای شهر تبریز از رتبه ۱۹ افسردگی این شهر در میان کلانشهرهای کشور سخنان به میان آمد و چند روز این موضوع مورد توجه رسانه های شهر تبریز و استان آذربایجان‌شرقی قرار گرفت، البته این موضوع در وهله اول گوشزدی به متولیان بخش امور فرهنگی و اجتماعی شهر تبریز از جمله فرمانداری، شهرداری و ادارات کل ورزش و جوانان و آموزش و پرورش استان بود که شاید کسب رتبه ۱۹ افسردگی در بین کلانشهرها در اثر کم کاری و جلسات بی نتیجه این ارگان ها بدست آمده است.

البته کسب رتبه ۱۹ افسردگی جای تعجب و مقصر دانستن برخی از سازمان ها و نهادها را ندارد چرا که بستر مناسب برای تحقق نشاط اجتماعی دیگر در شهر تبریز وجود ندارد، شاید باور نکنید بیش از یک سال است شهربازی این شهر را بدون تعیین محل جدید جمع آوری و تخریب کردند و تنها مجتمع رفاهی و تفریحی باغلارباغی تبریز هر ساله با فرا رسیدن فصل پاییز تا اوایل تابستان به مدت ۹ ماه در تعطیلی مطلق به سر می برد، پس عملاً شهر تبریز بشدت با کمبود فضای رفاهی و تفریحی دست و پنجه نرم می کند.

به تعبیر عامیانه با یک باز و بسته شدن چشم، فصل تابستان از راه می رسد و با تعطیل شدن مدارس نیاز کودکان و نوجوانان به فضاهای رفاهی و تفریحی بیش تر از هر زمان دیگری نمایان خواهد شد و با توجه به قیمت سرسام آور بلیط شهربازی مجتمع های تجاری شهر تبریز، خانواده ها با چالش بزرگی در خلق شور و نشاط اجتماعی کودکان و نوجوانان خود مواجه می شوند.

ناگفته نماند برخی مواقع هم امکانات و زیرساخت های موجود سطح شهر مورد غفلت قرار می گیرد، امروز در هر منطقه از شهر تبریز حداقل در نگاه خوشبینانه یک فرهنگسرا وجود دارد، هر چند در گذشته به تعبیر مدیران حوزه شهری تعداد فرهنگسراهای تبریز پاسخگوی میزان نیازهای فرهنگی این شهر نیست، اما مدیریت شهری در همین فرهنگسراهای اندک سطح شهر تبریز می توانست در سه ماه فصل زمستان و با توجه به سرمای سوزناک تبریز که امکان اجرای برنامه های فرهنگی و اجتماعی در فضای آزاد (باز) را نمی دهد، برنامه هایی تحت عنوان شب های زمستان با رویکرد دورهمی، آشنایی نسل جدید با آداب و رسوم منطقه آذربایجان در فصل زمستان، شعرخوانی، بایاتی های آذربایجان و مسابقات فرهنگی و هنری، در راستای شور و نشاط اجتماعی جوانان و نوجوانان بصورت محله محور برگزار کند.

رتبه ۱۹ افسردگی در میان کلانشهرهای کشور به خودی خود بدست نیامده، حتی بعید نیست اگر با این اوضاع و احوال پیش برویم فردا و پس فردا در پرخاشگری و آسیب های اجتماعی هم تبریز رتبه و جایگاهی کسب کند. کافی است در هوای سرد و برفی تبریز چرخی کوتاه بزنیم در همین حین متوجه رغبت و نیاز جوانان و نوجوانان به فضاهای تفریحی و فرهنگی خواهیم شد، هر چند برخلاف سال های گذشته با شروع فصل زمستان شهر تبریز در حسرت بارش برف می ماند اما ماه های اخیر در بارش کم برف هم مدیریت شهری می توانست برنامه های فرهنگی و اجتماعی و جشنواره زمستانی برگزار کند متاسفانه چنین فرصت مهمی در راستای ایجاد شور و نشاط اجتماعی به مانند برخی دیگر از موضوعات مهم حوزه شهری به فراموشی سپره شد‌.

امروز کمبود امکانات تفریحی در کنار معضلات و مشکلات گاه بزرگ و کوچک شهر تبریز می‌تواند زمینه ساز بسیاری از مشکلات روحی و روانی در جوانان و نوجوانان باشد، که این موضوع آسیب های غیرقابل جبرانی را به خانواده‌ها و جامعه تحمیل می‌کند. لذا نیاز است برای حل این مشکل از سوی مسئولان تمهیدات اساسی در نظر گرفته شود.

About Author