جيب بوْش، قوْناق گليبدير اوْن بئش نفر ناهارا
«دردا، كه راز پنهان، خواهد شد آشكارا»
ليقوان پنيري، بيرده خوْي ياغيني گؤرنده
«دل مي رود ز دستم، صاحب دلان! خدا را!»
دوْست – آشنادان اوچ آي ، گيزلنميشم، گل، اي پول
«باشد كه باز بينم ديدار آشنا را»
تيرلنميشم آجيمدان، آرواد دئيير: پيانسان
«هاتِ الصبوح هُبّوا يا ايّها السكاراي»
بيرحاله قالمیشیق كي، بير چؤمچه ياغ، بيراز قند
«اشهي لنا و احلي مِن قُبلهِ العذاراي»
قوربانينام، رئيس جان! گل، بير ياغ ائيله اعلان
«روزي تفقـّدي كن درويش بينوا را»
علمي بوراخ، بير آزجا سيرتيق ليق اؤيرن، اوْغلوم
«كاين كيميايِ هستي، قارون كند گدا را»
آت راديونو كناره، آل بير خبرچي آرواد
«تا بر تو عرضه دارد احوالِ ملكِ دارا»
باشماق تايي الينده، جلّاد كيمي دايانميش
«دلبر، كه در كفِ او، موم است سنگِ خارا»
بئش گون رياستينده، اينجيتمه خلقي، دوْستوم
«نيكي به جاي ياران، فرصت شمار، يارا!»
چون يوْخ قوْلومدا قُوّت، قوْرخومدان ائيلهرم من
«با دوستان، مروت، با دشمنان، مدارا»
پول بير عجيبه شئيدير، بير آزجا اولسا جيبده
«در رقص و حالت آرد صوفيِّ پارسا را»
بير باغ ساتيرلار ايندي، آغ توكلري قارالدير
«ساقي! بشارتي ده پيرانِ با صفا را»
ات – ياغ كي يوْخدو ائوده، دادسيز اوْلور غذا ميز
«گر تو نميپسندي، تغيير ده قضا را »
حافظ! مني باغيشلا، گر دوزسوز اوْلدو شعريم
«اي شيخِ پاكدامن، مغدور دار ما را!»
پست های مرتبط
عرفانی دویغو
بایاتی
ادب ساحه سینده