در تبریز مرکز تخصصی برای درمان کودکان وجود ندارد!

*ساقی آذربایجان – وحید خدادادی

بیش از نیم قرن از احداث آن می گذرد، بیمارستانی که در سال ۱۳۴۹ و در زیربنایی قریب به ۱۱هزار مترمربع تحت عنوان بیمارستان فرمانفرمائیان در محله تاریخی ششگلان افتتاح و به دانشگاه علوم پزشکی تبریز واگذار شد. به تدریج با احساس نیاز استان به یک مرکز تخصصی ویژه اطفال و از طرفی وجود تعداد کافی متخصص کودکان، نام مرکز به مرکز آموزشی و درمانی کودکان تغییر یافته و در سال ۱۳۷۵ با توسعه فضای درمانی و آموزشی و انتقال بخش‌های داخلی و نوزادان بیمارستان اسد آبادی به این مرکز ، مرکز آموزشی و درمانی کودکان تبریز به عنوان مرکز تخصصی و فوق تخصصی کودکان به فعالیت خود ادامه می‌دهد. در ادامه و با گسترش این مجموعه در واقع بیمارستان تخصصی کودکان تبریز به نوعی تنظیم کننده و مرکز مراجعه کودکان بیمار استان های آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل و استان های کرد نشین کشور شد. همین سیل مراجعات برون استانی باعث شد تا در ادامه شهرداری در کنار این مجموعه درمانی محلی را برای اقامت والدین و همراهان بیماران کودک در نظر بگیرد.
خیر نام آشنای آذربایجان که با لقب والای خیر مدرسه ساز زبانزد خاص و عام است این بار بزرگی و مردانگی اش را در قالب ساخت یک بیمارستان برای کودکان به رخ کشید و با وجود نقدهایی که به در بحث جا نمایی وجود داشت، بیمارستان کودکان مردانی آذر در شهرک خاوران کلنگ زنی و بهره برداری شد. دوری از مرکز شهر، نبود امکانات ایاب و ذهاب، کمبود امکانات نرم افزاری، نبود راه دسترسی مناسب، کمبود نیروی انسانی و ناتوانی دانشگاه علوم پزشکی در آماده سازی به موقع آن باعث گردید تا نقدهای بسیاری در فضای رسانه ای در رابطه با افتتاح این بیمارستان در آن نقطه از شهر و عدم آماده سازی بموقع آن صورت گیرد. سال گذشته و با اوج گرفتن انتقادات، روزنامه ساقی آذربایجان نیز بنا به وظیفه رسانه ای خود مشکلات موجود در این رابطه را در قالب گزارش انتقادی منتشر کرد و در همین ارتباط گفتگویی صمیمی با مسئولان دانشگاه علوم پزشکی و بیمارستان کودکان مردانی آذر انجام دادیم. در این گفتگو نکاتی مطرح شد که تصمیمات اخیر دانشگاه علوم پزشکی با آن تطابق ندارد و از آن جمله عبارتند از اینکه قرار شد به جهت امکان دسترسی آسان شهروندان به خدمات درمانی کودکان بخش اورژانس بیمارستان قدیمی همچنان به کار خود ادامه دهد و آمبولانس هایی هم در این مکان قرار داشت تا در صورتی که کودک بیمار، وضعیتی بحرانی داشت، با آمبولانس به بیمارستان جدید منتقل شود. از سویی از دلایلی که در این گفتگو برای انتقال این مجموعه به بیمارستان جدید بیان شد نبود ایمنی ساختمانی و فرسودگی مجموعه بود. در ادامه و همین چند روز پیش خبری بر روی خروجی رسانه های محلی قرار گرفت که در تضاد با گفته های قبلی مسئولان علوم پزشکی بود.
بر اساس تصمیمات دانشگاه علوم پزشکی تبریز از این پس ساختمان بیمارستان کودکان به عنوان کلینیک ویژه تخصصی و فوق تخصصی شیخ الرئیس شماره ۲ واقع در خیابان ششگلان تبریز فعالیت و در رشته و تخصص های مختلف به شهروندان خدمات دهی می کند. ناگفته پیداست که چنین تصمیمی به دلایلی چند پشتوانه منطقی لازم را ندارد. اولا این منطقه از تبریز همچنان بافت تاریخی خود را حفظ کرده و ششگلان تبریز به شکلی است که وقتی وارد آن می شوید هنوز بافت قدیمی آن یادآور دهه های ۵۰ و ۶۰ تبریز است و مجاورت بیمارستان با موزه قاجار و مقبره الشعرا و قدمت این بیمارستان نوعی هویت تاریخی به این منطقه از شهر بخشیده بود. از سویی این خیابان کشش این حجم از بار ترافیکی در صورت اجرای این تصمیم را ندارد و با تاسیس فاز ۲ شیخ الرئیس، شرایطی را که در این مدت و در بازه زمانی عصر، مقابل شیخ الرئیس ۱ شاهدیم، در این منطقه نیز تکرار خواهد شد. از سویی مگر قرار نبوده که درمانگاه این مجموعه همچنان برای ارائه خدمات درمانی به کودکان باقی بماند.؟

در تبریز مرکز تخصصی برای درمان کودکان وجود ندارد!

دهقان نژاد رئیس کمیسیون نظارت و تحقیق و حقوقی شورای اسلامی کلانشهر تبریز در گفتگو با خبرنگار روزنامه ساقی آذربایجان مسئله انتقال بیمارستان و تصمیم گیری در مواردی از این دست را موضوعی چند ضلعی دانست و گفت: این قبیل موارد چیزهایی نیستند که یک شخص بتواند از عهده تصمیم گیری آن برآید و در این فقره بخصوص هم لازم بود تا دانشگاه علوم پزشکی نهادهای دیگر را هم در این تصمیم دخیل نماید. لازم بود تا عواقب این تصمیم و ابعاد ترافیکی و اجتماعی آن دقیقا مورد بررسی قرار می گرفت از آن جهت که موضوعی چند وجهی است. بهتر است تا دانشگاه علوم پزشکی برای جلوگیری از تکرار اشتباهات قبلی و معضلات ترافیکی ۱۷ شهریورهای جدید این قبیل موارد را با هماهنگی و همکاری شهرداری تبریز و شورای ترافیک انجام دهد. امروز شما ببینید که ساختمان مجتمع سلامت، ترافیک اتوبان میانی را مختل کرده و مطب های پزشکی موجب قفل شدن خیابان ۱۷ شهریورگشته و اگر فاز ۲ شیخ الرئیس هم در محل بیمارستان کودکان به راه بیفتد دقیقا همین مشکلات در منطقه ششگلان هم وجود خواهد داشت. حتی ما پیشنهاد دادیم تا ساختمان شیخ الرئیس را به آخر مارالان(ساری زمین) منتقل نمایند و یکی از بخش های اداری این دانشگاه را به ساختمان فعلی شیخ الرئیس انتقال دهید. یا گفتیم بجای قرضی که به شهرداری تبریز دارید، ساختمان شیخ الرئیس را به ما بدهید! به لحاظ امکانات درمانی هم در درون شهر تبریز فقط در منطقه آبرسان یک کلینیک مخصوص کودکان داریم و مخالف انتقال کامل این بیمارستان هستم و لازم است تا بخش اورژانس این بیمارستان کماکان به کار خود در همان محل بیمارستان کودکان ادامه دهد. بگذارید قضیه ای را که شخصا مبتلابه آن بودم برای درک اهمیت موضوع عرض نمایم. یکی از فرزندانم تب بالای ۴۰ درجه داشت و وقتی کودک را جهت درمان به کلینیک کودکان بردیم، حتی پزشک آن مجموعه هم قادر به تشخیص درست قضیه نشد و اما به محض اینکه کودک را به بیمارستان کودکان منتقل کردیم، دکتر اورژانس به محض رویت کودک آن را درمان کرد. لذا بحث درمان بیماری های کودکان یک بحث کاملا تخصصی و برای خانواده ها امری حیاتی است و چه بسا اگر مسافت رسیدن به بیمارستان طولانی بود، ممکن بود خدای ناکرده شاهد اتفاقات بدی باشیم و حتی احتمال تشنج کودک در صورت تاخیر در درمان آن وجود داشت و از این رو بهتر است بخش اورژانس در محل فعلی بیمارستان کودکان همچنان باقی بماند تا شاهد خسارت های انسانی نباشیم.

About Author