در شهر تهران خانم های معتاد متجاهری پیدا می شوند که بیش از ۶۰ سال سن دارند.آمارهای سازمان بهزیستی حاکی از آن است که هم اکنون ۱۴۰ مرکز گذری کاهش آسیب اعتیاد در سطح کشور وجود دارد که از این میان، ۲۸ مرکز مربوط به زنان است. در این میان همچنین ۱۰۵ مرکز سرپناه برای اقامت شبانه افراد دارای اعتیاد توسط بهزیستی و سازمان های مردم نهاد تحت پوشش آن در سطح کشور احداث شده که ۱۶ مرکز آن مربوط به بانوان است.
ندا ماندنی، مدیر مرکز بانوان سرای مهر اظهار داشت:این فعال حوزه اعتیاد نیز مانند دیگر هم صنفان خود از شیوه درمان اجباری در مراکز ماده ۱۶ ترک اعتیاد انتقاد کرد و گفت: در این مراکز محدودیت سنی برای نگهداری از زنان معتاد وجود ندارد، اما شرایط نگهداری از این بانوان در مراکز ماده ۱۶ بسیار نامناسب است و علاوه بر این، در بسیاری از این مراکز از سم زدایی مناسب نیز پرهیز می شود؛ چراکه بارها از زبان خانم های معتادی که از مراکز ماده ۱۶ خارج شده اند، شنیده ام که در این مراکز متادون هم به افراد دارای اعتیاد داده می شود.
(با تاکید بر این که فضای فیزیکی لازم برای حمایت از زنان و دختران معتاد ، بسیار کمتر از نیاز آنهاست): با وجود این که تعداد نبستا زیادی سرپناه، مرکز ماده ۱۶، مرکز کاهش آسیب، سرا و کمپ ترک اعتیاد برای بانوان وجود دارد، اما بازهم ظرفیت این مراکز، کفاف تعداد زیاد زنان معتاد متجاهر را حتی در شهر تهران که از امکانات بیشتری برخوردار است، نمی دهد.
با وجود این که چندین مرکز نگهداری و ارائه خدمات به زنان معتاد متجاهر در پایتخت وجود دارد، اما ظرفیت پذیرش هرکدام از این مراکز، به دلیل فضای کوچک آنها محدود است و همچنین بسیاری از این مراکز، زنان معتاد را براساس رده سنی گلچین می کنند و بخصوص از پذیرش افراد دارای سنین بالاتر می پرهیزند. بنابراین ظرفیت این مراکز پاسخگوی نیاز همه زنان معتاد نیست.
از آنجا که در بیشتر مراکز درمان، کاهش آسیب یا کمپ های ترک اعتیاد بانوان به صورت دوره ای از خانم ها نگهداری می شود، حضور زنان در این مراکز مشکلی را از آنها حل نمی کند.اکنون شرایط به گونه ای است که در این مراکز بین سه تا شش ماه از یک زن معتاد نگهداری می شود و بعد از آن، این زن در سطح شهر رها می شود. در آن مدت هم صرفا سم زدایی از بدن آن زن انجام شده و هیچ آموزش یا امکاناتی در اختیار او قرار داده نشده است و در چنین شرایطی، طبیعی است که این زن مجددا به کف خیابان و پاتوق های معتادان بازمی‌گردد و به همین شکل، چرخه معیوب نگهداری و بازگرداندن زنان معتاد مدام تکرار می شود.
(با بیان این که هیچ گاه نمی توان آمار دقیقی از تعداد معتادان متجاهر زن به دست آورد، تاکید کرد): براساس مشاهدات میدانی و تجربی می توان گفت در دوره شیوع کرونا هم تعداد زنان معتاد متجاهر افزایش یافته و هم سن اعتیاد زنان به وضوح پایین آمده است.او در این باره از دختران ۱۵ ساله ای گفت که در ماه های اخیر به مرکز سرای مهر مراجعه کرده اند و محیط نامساعد زندگی موجب گرفتار شدن آنها به اعتیاد و کارتن خوابی شده است و در این میان، حتی برخی از آنها مورد تعدی قرار گرفته اند. او در ادامه توضیح داد: بیشتر دختران نوجوان معتاد یا در خانواده های بدسرپرست زندگی می کنند یا اساسا برخی از اعضای خانواده آنها دارای اعتیاد هستند و همین مساله آنها را به دامان اعتیاد کشانده است.
زنی که می تواند با وجود اعتیاد و کارتن خوابی به بالای ۶۰ سال برسد، طبیعتا در دوره جوانی از قوای جسمانی بالایی برخوردار بوده است. البته اصولا تخریب چهره در میان زنان معتاد به سرعت اتفاق می افتد و به طور مثال، صورت یک زن معتاد ۳۰ ساله، به خانم های ۴۰ تا ۴۵ ساله نزدیکتر است.(او رشد تعداد معتادان متجاهر زن اتباع در سال های اخیر اشاره کرد): طبق مشاهدات میدانی، می توان گفت آمار زنان کارتن خواب افغانستانی در تهران بیشتر شده است، البته بازهم تعداد آنها بسیار کمتر از زنان معتادی است که از شهرستان ها آواره کف خیابان های تهران شده اند.
اصولا کمتر پیش می آید که یک زن یا دختر به دلیل اعتیاد از شهرستان فرار کند و راهی تهران شود و چنین مواردی عمدتا فقط زمانی رخ می دهد که یک زن شهرستانی به علت اعتیاد از طرف خانواده تهدید شود و از ترس جان خود به کف خیابان های پایتخت پناه بیاورد.
او تاکید کرد که کم بودن ظرفیت نگهداری از زنان معتاد متجاهر در سطح شهر تهران باعث می شود که برخی مراکز ناچار باشند که بیش از ظرفیت خود از این زنان نگهداری کنند؛ این اتفاق طبیعتا مانع از رعایت فاصله اجتماعی مناسب در مراکز نگهداری از زنان معتاد می شود و قطعا می تواند شیوع بیشتر کرونا در میان این افراد را به همراه داشته باشد.
About Author
پست های مرتبط
روستاییان در همه انتخابات مشارکت بالا داشته اند
گزارش تصویری/ باغ موزه دفاع مقدس تبریز
خیابان‌های تبریز پارکینگ شد