مسئولان استان نام نیک از خود به جا بگذارند!

ساقی آذربایجان/ وحید خدادادی
کلانشهر تبریز یکی از مناطق زلزله خیز ایران است و از موارد اشتهار تبریز، گسل آن است. در سال های گذشته در مواردی زمین لرزه های شدید پیرامون این شهر کارشناسان امر را وا داشته تا نسبت به بیداری این غول ویرانگر هشدارهای جدی بدهند. این هشدارها زمانی نگران کننده تر است که متوجه باشیم بر سر همین بلای طبیعی یکبار تبریز از صفحه روزگار حذف شده و آن زمین لرزه هنوز بعد از قرنها زبانزد خاص و عام است.
این شهر رقمی حدود دو میلیون نفر جمعیت دارد، از قضای روزگار عددی حدود نیم میلیون نفر از این تعداد در مناطق حاشیه نشین زندگی میکنند که اگر به صورت کسری حساب کنید می شود یک چهارم جمعیت فعلی. وقتی با شما از مناطق حاشیه نشین صحبت می کنیم، باید در خاطرتان خانه هایی را تجسم کنید که نه یک زمین لرزه که یک باد نسبتا شدید هم می تواند موجبات آوار شدنش را رقم بزند، چه برسد به آن که تکانه ای هم صورت گیرد. مشکل شهر از باب عواقب این بلیه زمانی دو چندان می شود که شما بدانید در راستای سیاست نادرست توسعه شهر بر روی گسل که همچنان به جهت سودآوری امر ساخت و ساز ادامه دارد، حتی مناطق نوساز و به اصطلاح مقاوم هم چندان که باید امنیت خاصی در این ارتباط ندارند. مطالعه توزیع جمعیت شهری در تبریز حکایت از آن دارد که دقیقا همین دو بخش یعنی مناطق حاشیه نشین و شهرک های تازه تاسیس بر روی گسل، بیشترین جامعه آماری را دارند و خود به تنهایی می توانند عدد قابل توجهی را شامل شوند. اگر بخواهیم تعارفات و ملاحظات معمول را کنار بگذاریم و از در منطق به موضوع نگاه کنیم، یک زمین لرزه ۶ ریشتری می تواند ادامه حیات نیمی از مردم این شهر را با مخاطرات کاملا جدی مواجه نماید. این اتفاق در حالی امکان رخداد دارد که در سه دولت احمدی نژاد، روحانی و امروز در دولت مستقر سیاست مسکن مهر، ملی یا هر اسمی که شما دوست دارید، جزو برنامه های جدی دولت هاست. تا جایی که دولت ابراهیم رئیسی با وعده ساخت سالانه یک میلیون مسکن روی کار آمد و با بیش از یک سال از عمر دولت، مشخص شد که چنین وعده ای عملا نشدنی و به اصطلاح از نوع قمپز درکردن های انتخاباتی بوده است. دولت نه زمین کافی برای این کار دارد و نه بودجه لازم برای ساخت آن که اخیرا هم دیدیم که پا پس کشید و قولش را به دادن زمین تقلیل داد. حال تصور کنید اگر قدری عقل سلیم را در امر ساخت و ساز دخیل کنیم براحتی می توانیم این اقدام را در کلانشهری مثل تبریز و در بافت فرسوده آن انجام دهیم که هم خطر جانی یک چهارم جمعیت شهر مرتفع شود و هم وعده ساخت مسکن محقق گرددو نام نیکی هم به جهت این سیاست به نام دولت به جا می ماند و می شود شاخص ترین بیلان کاری دولت سیزدهم. چون در باب موضوع زمین لرزه هر گاه که با مسئولان امر صحبت کرده ایم صرفا به این جمله کلیشه ای قناعت کرده اند که مردم باید آرامش خود را حفظ کنند و از این حرفهای تکراری و خنده دار که در شرایط بحرانی دردی دوا نمی کند. چون ما به تجربه دیده ایم که خود نهادهای ذیربط در امر عادی سازی شرایط بحرانی به محض آن که رخدادی صورت می گیرد، خود دچار بحران هستند و آرامش ندارند چه برسد به این که مردم را به این آرامش دعوت کنند.نام

About Author

وحید خدادادی

See author's posts