نصرالله ناصح پور ازاردبیل تا ایران

آواز ایرانی طی سالیان دراز به سعی و کوشش هنرمندان بی‌شماری پایدار باقی مانده‌است که گاه بسیار شهره شهر بوده‌اند و گاه خلوت‌گزیده.
آوازخوانانی که برخی تنها در زمان خود باقی ماندند و برخی با ودیعه نهادن این سنت هنری به شاگردان پرشمار خود تا همیشه در عرصه موسیقی جاری و ماندگار شدند. نصرالله ناصح‌پور از زمره هنرمندانی‌ است که با تربیت آوازخوانان جوان این راه را در موسیقی ایران هموارتر ساخته‌است.
نصرالله ناصح‌پور(متولد دوم آبان ماه۱۳۱۹ و درگذشت ۲۸ خرداماه ۱۴۰۲) در در محله اونچی میدان در خانواده‌ای هنرمند در اردبیل متولد شد. پدرش آقاشکور از نوازندگان ساز قارمون و مادرش نوازنده ساز دایره بودند و دیگر اعضای خانواده پدری ، هم می‌نواختند و هم صدای خوشی داشتند .
علاقه به موسیقی در کودکی برایش شکل گرفته بود. دوره متوسطه را در دبیرستان صفوی (در شهر اردبیل) و در رشته ریاضی گذرانده و موفق به اخذدیپلم گردید . در آن سال‌ها زبان خارجی که در مدارس آموزش داده می‌شد زبان فرانسه بود و بعد از دوره ایشان ، زبان انگلیسی را جایگزین کردند که تا به امروز هم ادامه دارد درواقع ایشان آخرین نسلی بودکه با زبان فرانسه دیپلم گرفتند. و بعد از فارغ‌التحصیلی به تهران عزیمت کرد و در سن ۱۹ سالگی بود که تصمیم به ادامه تحصیل باعث شد تا در امتحان ورودی دانشکده افسری شرکت کند و با نمره بالایی قبول شد اما به‌دلیل مخالفت مادر ، از ادامه تحصیل در این دانشکده صرف نظر کرد و پس‌از مدتی کوتاه توانستن درآزمون بانک تجارتی ایران و هلند شرکت کند و قبول شود و کاررا در همان بانک شروع کند.
نصرالله ناصح پور، با عزیمت به تهران، بیشتر اوقات خود را صرف فراگیری موسیقی ملی در ایران کرد. هنرآموزی در هنرستان آزاد موسیقی ملی وآشنایی با استاد محمود کریمی و استاد علی اکبرخان شهنازی آغاز مسیر حرفه‌ای او در یادگیری ردیف آوازی ایرانی بود. حضور در مرکز حفظ و اشاعه و گذراندن دوره ردیف عالی نزد استاد عبدالله دوامی از وجوه برجسته کارنامه کاری ناصح پور است.
آشنایی و دوستی نصرالله ناصح‌پور با محمدرضا لطفی منجر به فعالیت او در کانون چاووش شدو به عنوان عضو شورای عالی فعالیت خود را ادامه داد. او در این گروه به همراه محمدرضا شجریان و شهرام ناظری به آموزش موسیقی مشغول گردید.
تاکید و تمهید ویژه‌ی ناصح‌پور به تدریس و پرورش شاگردان در این مرکز موجب رشد و نمو استعدادهای آواز بسیاری شد. از شاگردان وی می‌توان به جمشید عندلیبی (در زمینه ردیف و جواب آواز)، محمود مخدوم، صدیق تعریف، ودود مؤذن زاده، سعیده سعیدی، بهرام باجلان، محمد ملاآقایی روزبهانی، عذرا زالی، پانته آ الوندی‌پور، ناصر مهرورز، رضا شاکری، محسن نامجو و احمد بیرانوند (در رشته آواز) اشاره نمود.
آلبوم‌های «سرودهای آذربایجان» به آهنگسازی استاد حسین علیزاده در شهریورماه ۱۳۵۷ وآلبوم «به یاد درویش‌خان» با تکنوازی استاد محمدرضا لطفی و به همراهی تنبک ناصر فرهنگ فر در آذر ۱۳۶۲ از آثار او در کانون چاووش، آلبوم نوبانگ کهن به سرپرستی آقای حسین علیزاده ودر اواسط دهه هشتاد نیز همکاری مشترک با گروه شیدا به مناسبت یادواره استاد نورعلی برومند از دیگر آثار ایشان بشمار می‌رود.
ناصح‌پور طی سالیان متمادی در مراکز آموزشی دولتی و خصوصی بسیاری به آموزش هنرجویان پرداخت.
تدریس «جواب آواز» به مدت ده سال در دانشگاه هنر و تالیف کتاب تصحیحی از رساله موسیقی از دره التاج از نقاط عطف مسیر هنری اوست.
شیوه آموزش او مبتنی بر سبک عبدالله دوامی و البته بهره‌گیری از مبانی اصولی گذشتگان همچون ردیف میرزا حسینقلی و میرزا عبدالله بود.
اجراهای بسیاری با هنرمندان دیگر کشور ها از جمله آذربایجان داشته اند که می شود به کنسرت استاد هابیل علی‌اف به همراهی آواز نصرالله ناصح‌پور و تنبک پیمان ناصح‌پور اشاره کرد که در بهمن ماه ۱۳۷۰ اجرا شده است .
استاد در بیست و یکمین جشنواره بین‌المللی موسیقی فجر در سال ۱۳۸۴ مورد تقدیر وزارت فرهنگ و ارشاد قرارگرفت.
ناصح‌پور علاوه بر تدریس و برگزاری کنسرت در زمینه مسائل اجرایی موسیقی هم تجربه‌‌ای وافر داشت. او در چند دوره انتخابات خانه موسیقی به عنوان رئیس کانون آواز ملی و نیز ریاست هیت مدیره خانه موسیقی پذیرفته شده و عضویت هئیت مدیره این نهاد صنفی و مدیر‌عاملی تعاونی مسکن خانه موسیقی را عهده دار بود .
فرزندان ناصح‌پور هم دستی چیره در موسیقی دارند که پیمان و پویان ناصح‌پور هر دو در آلمان به تحصیل موسیقی سرگرمند و پیمان ناصح‌پور از جمله نوازندگان آتیه دار تنبک به شمار می‌رود و دیگر پسرشان پرهام نیز نوازنده سنتور میباشند .
به گزارش خانه موسیقی ایران، “نصرالله ناصح پور” خواننده پیشکسوت موسیقی و عضو سابق هیات مدیره خانه موسیقی ایران که به دلیل عارضه مغزی در بیمارستان بستری شده بود ۲۸خرداد در سن ۸۳ سالگی درگذشت و پیکر ایشان در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.

About Author