وقتی مخاطب ایرانی می بیند که رسانه های داخلی، یا فقط بد و بیراه به معترضان می گویند یا اجباراً به سکوت واداشته می شوند، مشخص است که نیاز خبری اش را بی پاسخ نمی گذارد و سراغ شبکه های اصطلاحاً آن ور آبی می رود.
من اگر عامل نفوذی بی بی سی و ایران اینترنشنال و رادیو فردا و … در میان مسوولان بودم، دقیقاً همین کاری را در محدودسازی رسانه های داخلی می کردم که همین الان انجام می دهند.
انتقال مرجعیت رسانه ای از داخل به خارج، خطای مرگبار استراتژیک است و آنقدر گفته ایم و نوشته ایم و شنیده اند و توجهی نکرده اند که چاره ای نمی ماند جز این که تحلیل کنیم تعمدی خیانت بار در جریان است.
پست های مرتبط
بیایید. نیایید ! بی کفایتی یا مردم فریبی؟
سرنوشت مبهم بنیاد فرهنگ، ادب و هنر آذربایجان
تکذیب اظهارات شهردار تبریز!