آذربایجان شرقی و تبریز پیرتر ، مهاجر فرست تر ، کمتر توسعه یافته تر با جوانانی تحصیلکرده اما … بیکار

آذربایجان شــرقی طبق آمار ۱۳۹۰تا ۱۳۹۵از مهاجرفرســتترین استانهای کشــور بعد از استانهای کرمانشان، لرستان و خوزستان بود. افزایش پیری جمعیت آذربایجان ناشــی از مهاجــرت جمعیت جوان و نزول نرخ زاد و ولد و حاصل سرگذشــت سیاسی منطقه ای و کشوری اســت که بر آن رقم زدهاند. مهاجرپذیرترین منطقة کشور تهران، البرز، یزد، اصفهان، سمنان میباشد مناطقی که در روزگاران نه چندان دور فقط در حد اقلیم و امکانات اشــتغال خود ،جمعیت بومی را در خود جای داده بود ولی اکنون با ســرمایه گذاریهای کلان دولت با جذب و انتقال امکانات و ایجاد مراکز باروری ابر و … . همان نقاط کم تراکم جمعیتی به نقاط پرتراکم جمعیتی کشــور تبدیل شــده است خالی شــدن تعدادی از روستاهای آذربایجان و تبدیل روســتاها به لانة جغــد و اراضی دیم آنها به اراضی بایر حاصل نبــود درآمد کافی برای ادامة زندگی روســتائیان در سرزمین اجدادی خودشان میباشــد. با بررسی علاقه و وابستگی روستائیان به اینکه آیا زندگی در دیار خود را بر زندگی در شــهر را ترجیح میدهند؟ اکثریت جواب دریافتی بله و مثبت است به شرط اینکه درآمد کافی و امکانات زندگی فراهم باشد هر چند که افزایش جمعیت روســتا و محدود بودن اراضی ده میتواند از جمله علل دیگر مهاجرت روســتائیان به شــهرها باشــد کــه البته بــا ایجاد واحدهای تولیدی صنعتی کوچک و دامی و صنایع دســتی و غذائی میتوان آمار مهاجرت روستائیان را به حداقل رساند.
اینکه در آذربایجان چرا ســیل مهاجرت روســتائیان به جای مرکزاستان و یا شهرهای بزرگ استان به ســوی تهران با آن همه مشکلات موجود و در مراحل بعدی به نقاط مرکزی کشور روان است جای سوال و تامل دارد. بدیهی است مهاجرین در پی پیدا نمودن شغل برای تامین زندگی خود هستند حال هر شغلی که در مراکز تولیدی وکارخانجات باشد بدیهی است در صورت عدم توفیق در پیدا نمودن مشاغل مورد دلخواه در مشاغل کارگری و دستفروشی و … جذب میشوند.
آذربایجان با داشتن انواع منابع معدنی غنی و بهترین موقعیت چهارراهی از قدیم الایام از مراکز مهم تجاری و صنعتی در بین شــرق و غرب و شــمال و جنوب منطقه و کشــور بوده ولی به جهت ضعف سیاســت گذاری و عدم ســرمایه گذاری دولت و ناتوانی مسئولین اســتان در جذب سرمایه گذاران داخلی و خارجی هر سال فقیرتر از سال گذشته و خالی از امکانات ایجاد اشتغال گردیده است پخش نظریات و ســخنان واهی منسوب به برخی مرکزنشــینان مبنی بر اینکه آذربایجان اول یا آخر از ایران جدا خواهد شد و لذا سرمایه گذاری در این استانها را صلاح نمی دانیم و عدم مقابله با انتشار اینگونه اخبار نادرست و سراسر کذب شاید از جمله علل روانی برای عقب ماندگی آذربایجان باشد درحالی کــه تعلق خاطر قاطبه مردم آذربایجان به ســرزمین ایران و تنفر آنان از سیاســت هــای تفرقه افکنانه جدایی طلبان و تلاش مذبوحانه عده ای انگشــت شــمار برای جدایی آذربایجان از ایران بر همگان ثابت شــده می باشد اما افســوس و صد افســوس باید گفت حالا که آذربایجان و تبریز دومین شهر بزرگ ایران در مقایســه با شهرهایی همچون اصفهان و مشهد و شیراز و کرج و …تبدیل به منطقه ای نیمه راکد شــده و ســرمایهها گذاری های دولتی و ملی کمترگردیده و ۵۰درصد فارغ التحصیلان دانشــگاههای استان بیکار بوده و دریاچه و برکههای آن در حال تبدیل به شوره زار هستند و جوانان منطقه در پی بدست آوردن تکه نانی آوارة دیار دیگر میگردند دیگر آن قربانت بروم فایدهای ندارد
به قول استاد شهریار:آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا ، آیا آمدهای که بر سر قبرم اشک حسرت بریزی و یک فاتحه؟!!!
رسول حسینی بقانام- تیرماه ۱۴۰

About Author

وحید خدادادی

See author's posts