ساقی آذربایجان/ رسول حسینی بقانام

اخیراً از قول آقای عیسی کلانتری مطلبی در ارتباط با خشکی دریاچه ارومیه و تبدیل محل آن به بیابان وکویر و نمک‌زار و تخلیه تبریز در رسانه های مختلف انتشار یافته و نقل محافل گردیده که آتیة تبریز چگونه خواهد شد و مردم به کجاها کوچ خواهند کرد و سخنها می گویند و نظریات مختلف ارائه می دهند. طرح این مشکل در زمانی که دریاچه ارومیه در اثر همت دولت سیزدهم و ریاست جمهوری جناب آقای رئیسی دارد جان دوباره می گیرد بی شک بدون هدف و بدون خط مشی منتقدین دولت و در راستای نظریات بدخواهان آذربایجان و آذربایجانیان و بخصوص تبریز نیست تبریزی که صدها سال سکاندار ادارة کشور بود. هر چند که دشمنانش آن را از قافله پیشرفت و توسعه عقب نگه داشته اند ولی به قول معروف شیر هر قدر هم پیر باشد باز هم شیر است. از مشخصات فرهنگی و اجتماعی مردم آذربایجان و بخصوص مردم تبریز مهمان دوستی و قدرشناسی آنان در مقابل کارهای مثبت و نیک مسئولین می باشد.
اگر اشخاصی نظیر آقای عیسی کلانتری که در زمان صدارت خود نتوانست در جهت جلوگیری از خشکیدن دریاچه ارومیه قدم مثبتی بردارد و امروز به عدم توانائی و عجز خود در ممانعت از خشکی دریاچه متوجه می شود بدیهی است که چشم دیدن احیای دریاچه و موفقیت دولت حاکم جناب آقای رئیسی را نخواهند داشت و اجباراً نظریات دکتر کردوانی مبنی بر عدم امکان احیای دریاچه و افکار آنچنانی وی را در ارتباط با ویرانی آذربایجان و بدبختی آذربایجانیان را مطرح و تکرار خواهند نمود. کسی که خود با نان و آب این خطه بزرگ شده است نمکدان را می شکند و بجای ارائه راه کارهای جدید و ممکن و استفاده از تجربیات و نظریات دول پیشرفته برای احیای دریاچه و محیط زیست منطقه راهی در جلوی پای بدخواهان آن می گذارد که جز بدبختی به مردم و ویرانی منطقه بر آن متصور نیست. منظور از انتشار اینگونه مطالب چیست و در پی چه هدفی بوده و چه اهدافی را دنبال می کنند؟ اگر نظر بر بی اعتبار کردن عملکرد مسئولین فعلی دولت و دلسرد نمودن دولت سیزدهم از عملکرد مثبت خود باشد البته که فکری عبث و بیهوده میباشد چون دولت آقای رئیسی قدم در راهی گذاشته است که راه برگشتی ندارد چرا که هدف خدمت به منطقه و مردم آن غیرقابل برگشت است. ولی اگر افکار معنونین اینگونه مطالب و اهداف آنها از دست گرفتن سرزمین اجدادی مردم آذربایجان باشد باید بدانند که این مردم خیانت در امانت نخواهند نمود و در نگهداری سرزمین خود سر می دهند ولی یک وجب از خاک خود را به نامحرمان نمی دهند و نخواهند داد. آنانی که با نان و آب و سرمایة این دیار بزرگ شده و به نوائی و مالی و مقامی رسیده و اندر دیار بیگانة خارجی و وداخلی در رفاه مالی و جانی شمشیر بر روی آن می کشند البته که دیگر ارج و منزلتی در بین مردمان وطن دوست و جان برکفان آن نخواهند داشت انشاءالله که مسئولین محترم دولت با بهره گیری از تجربیات دول پیشرفته و استفاده از منابع مالی داخلی و بین المللی و امتناع از هدر دادن اعتبارات کمکهای خارجی و داخلی و با انسداد چاههای غیرمجاز حوزة دریاچه ارومیه و تبدیل سریع آبیاری غرقابی باغات جدید و کشتزارها به آبیاری قطره ای و بارانی و جلوگیری از احداث باغات و زراعت پرآب بر و تغییر باغات هلو و سیب به باغات اقلیم منطقه و توسعة باغات کم آب برپسته و بادام بتوان در سایة توجهات ریاست جمهوری و مسئولین محترم و به کوری چشم بدخواهان، منطقه را از این بحران مهم نجات داد و با احیای دریاچه ارومیه و رونق توریستی و ایجاد صنایع مرتبط با پرورش آرتمیا و رونق اقتصادی شاهد آذربایجانی آباد و مردمانی سرزنده و فرهیخته و شایسته کشور خود باشیم.

About Author