ساقی آذربایجان/ به قلم: دکتر جلال معالی
یه روز مدیرکل اداره مان بهم زنگ زد که فوری بیا بالا باهات یه کار مهم دارم.
رفتم و سلام علیک و نشستن و ایشان پیشنهاد مدیری در یکی از واحد های محل کارم را داد و منم در کمال صداقت رد کردم، مدیریت دو واحد دیگر را فرمودند که رو است گفتم :ببخشید من بلد نیستم ،شاید کارمند منضبط و وظیفه شناسی باشم ، اما خداییش مدیریت رو نه ، خب بلد نیستم ، نمی خواهم مشمول الذمه مردم و همکاران باشم و حق الناسی روی دوشم باشد ،بلد نیستم.
این خاطره بالا را نوشتم برای اینکه مجبور نیستیم کاری که از دستمان بر نمیآد رو بپذیریم و کلی ناله و لعن و نفرین پشت سرمان یدک بکشیم !
ایکاش هیچوقت و بازم می گم هیچوقت این اینترنت ، سیستم اتوماسیون و شبکه و کلا این کوفتی ها اختراع نمی شد ، لااقل هم ما راحت بودیم وهم حضرات مسئولین!
میروی بانک ، می بینی کارمندان دارند مگس می پرانند و مشتریان هم ولو شدند گوشه ای و همه پژمرده ، خب چرا؟ چی شده؟ آقا سیستم قطع شده ،شبکه قطعه، نمی شه کار کرد !
کی وصل میشه؟
معلوم نیست ، کل شبکه قطعه! سراسریه.
کاری در تامین اجتماعی داری ، می بینی کارمندان بیکار نشستند و ارباب رجوع هم روی نیمکتها یا خوابشان برده یا پلاسیده شده اند؟ چرا؟ سیستم قطعه ! شبکه قطع شده ! کار مردم مانده ،به همین راحتی!
رفتم بنیاد شهید و امور ایثارگران ، جانبازپیر و کمر خمیده ای که همسرش از زیر بازویش را گرفته بود به زور و قدم به قدم راه می رفت و در کناری ایستاد و آهی از درون کشید و آن دیگری همسر شهید مطهر کشورمان هست که تکیه بر دیوار داده و سرپا ایستاده ونای صحبت کردن ندارد ، سنی ازش گذشته ، معطل و آواره مانده،خب چطور شده ؟ سیستم قطع شده؟ شبکه نمی آد .. همه اسیر گرفتن یک نامه و معرفی هستند! اما قطعی سیستم مانع از اینکار شده ! آخه خدا را خوش میاد که اینگونه جماعت را در گیر و پیچ قرار داد؟
داروخانه برای اخذ نسخه ات مراجعه می کنی که دارو بگیری و درمان بشی, نسخه پیچ میگه ببخشید شبکه قطع شده ، باید منتظر باشید !
آخه این چه وضعیه ؟ چرا مردم باید تاوان بی خیالی به اصطلاح مسئولین! را با وقت گرانشان و معطلی و آوارگی و امروز و فردا ها بپردازند؟
واقعا خجالت دارد سیستم شبکه ای بنیاد شهید و امور ایثارگران قطع بشه و جانبازان و آزادگان و خانواده معظم شهدا که در راه اعتلای خاک میهن جان داده و سینه سپر کرده اند،در راهروهای این اداره تکیه به دیوار داده و با خستگی و گردنی خمیده منتظر باشند ، کی و چه وقت سیستم و شبکه فعالبشه تا بتوانند فقط یک نامه بگیرند!
اینان عزیزترین مردمانند چرا باید علاف و سرگردان قطعی سیستم و شبکه بشوند؟آقایان مسئول عنایت بفرمائید اندکی هم به فکر رفاه و آسایش مردم عزیز و محترم کشورمان باشید تا در پیچوخم قطعی های مکرر سیستم و شبکه گرفتار نشوند!
باید به وقت و اعتبار انسانهای شریف وصبور کشورمان احترام گذاشته شود.یکبار برای همیشه مشکل قطعی های مکرر این سیستم و شبکه را حل کنید تا مردم بیشتر از این در مخمصه و گرفتاری و ندانم کاری ها قرار نگیرند .همین
پست های مرتبط
محاسبه به همین سادگی برای کارگران تفهیم به همان سختی برای مسئولان!
با حلوا حلوا گفتن، دهان شیرین نمیشود!
قحط الرجال در آذربایجانشرقی!