تبریزِ بینوا بازیچه آدم کوتوله ها

اختصاصی ساقی آذربایجان/ وحید خدادادی

انتخابات دوره ششم شورای شهر تبریز یکی از بی رونق ترین انتخابات های تاریخ شورا بود، جایی که در آن اعضای عمدتا ناآشنا و گمنام با لقب پرطمطراق انقلابی راهی پارلمان شهر تبریز شدند و نتیجه مشارکت ضعیف در عرصه انتخابات تشکیل شورایی بود که از بدو تولد نافش را با حاشیه بریدند. بعد از مطرح شدن اسامی بزرگ نهایتا به رنجبر رسیدند و با وجود آن که چند ماهی از عمر ریاستش بر بلدیه نگذشته بود، عذرش را طبق درگوشی های غیر موثق و سر مسئله بانک شهر خواستند تا نهایتا شانس خود را با هوشیار بیازمایند. در این بین ترکیب موافقان و مخالفان هوشیار بارها به دلایلی چند دستخوش تغییراتی بوده است.

آخرین ترکیب این دو قشر این بار و به شکل واضح تری در مقابل هم صف آرایی کرده و علنا و در پشت تریبون بارها علیه همدیگر اعلان جنگ کرده اند. تغییر ریاست شورا در سال سوم و کنار گذاشته شدن برگی، وی را در هیئت جناح مقابل درآورد و حضور دبیری در راس شورا ترکیب بازی را عوض کرد. دبیری با قدرتی که داشت و علی رغم آن که به جهت حضورش در کسوت جدید معاونت پارلمانی نمی توانست در سال چهارم شورای ششم را رهبری نماید، باز و در آخرین جلسه حضورش ترکیب هیئت رئیسه را بر طبق منویات خویش سامان داد و کنار کشید تا چمنی جایگزینش شود. سریال حواشی با غیبت های پرویز هادی و لج افتادن فاتح، فرماندار وقت مجددا اوج گرفت و النهایه با رسانه ای شدن قضیه باغ گلستان و کنار کشیدن بابایی اقدم به اوج خود رسید. بابایی اقدم رفت تا راستی به عنوان دومین عضو علی البدل وارد شورا شود و با توجه به سابقه ناخوش شهردار از وی تنش ها وارد فاز جدیدی شود. هر چند وی در اولین حضورش و چمنی در این چند جلسه شورا نشان داده اند که اهل یکی به میخ یکی به نعل هستند و طرفین مناقشه نباید زیاد روی آنان حساب باز کنند. در این بین کفه پرزور طرفداران شهردار هم باعث شده تا وی خود را از کوچکترین توضیحی به اعضا در رابطه با موضوعات کلان معاف بداند و پشتش به حامیانش گرم باشد. سر این حواشی کمتر جلسه ای را در شورا سراغ داریم که بدون حاشیه تمام نشود و جلسه علنی هفته قبل گل سرسبد این جلسات پر حاشیه بود. علی رغم آن که دستور جلسات به اعضای شورا و شخص شهردار یکی دوروز قبل اعلام می شود، اما موضوع استماع سخنان کارگران فضای سبز و مترو چنان مرد شماره یک بلدیه را برآشفت که ضمن حمله کلامی به چند عضو شورا از جمله چمنی، اسوتچی و دهقان نژاد فی المجلس اضافه کاری کارگران را لغو و از کنار گذاشتن شرکت سوم در موضوع مدیریت شهر خبر داد! ادبیات توام با عتاب وی واکنش تند اسوتچی و ملایم دهقان نژاد را در پی داشت و چمنی هم همچنان صلاح دید تا رودروی شهردار نباشد! در این بین راستی هم مطالبی را در کمال تعجب بیان کرد که به نوعی حمایت از شهردار تحلیل شد. بعد از آن که هوشیار داستان عدم تحمل صدای اعتراض کارگران از هوشیار به موافقین هم سرایت کرد و برخی چنان برای شهردار سینه چاکند که گویی نماینده شهردارند نه شورای شهر. برخی از اعضا چنان جایگاه حقوقی عضو شورا را زیر سوال برده اند که در تاریخ مثل و نمونه دیگری ندارد. بله قربان گویان شورای ششم نیز تاب اعتراضات کارگری را نداشتند و چیزی نمانده بود که کار به گیس و گیس کشی برسد و البته بعید هم نیست با روند فعلی و در جلسات آینده شاهد چنین اتفاقی نباشیم!
آقای بگم بگم هم طبق معمول کاغذی در دست باز همان روال همیشگی بگم بگم را راه انداخته بود که صادقی دیگر عضو شورا و متهم کلام وی اعلام کرد که این فرد خود اوست و وی در نامه ای به وزیر کشور درخواست تبدیل وضعیت کرده است. حال چگونه چنین مکاتبه ای از مجموعه شهرداری در اختیار خط حمله موافقین شهردار قرار گرفته بود، سوالی است که باید عزیزان فعال در سیستم اتوماسیون شهرداری پاسخگو باشند. شهردار و چند تن از اعضای شورا تاب دو خط اعتراض کارگر را نداشتند و حال آن که برخی از رسانه ها خبر جلسه فوق را با تیتر حمایت شهردار از کارگران منتشر کردند که نیازمند تنویر افکار عمومی بود. همه این مسائل در کهن شهر تبریز اتفاق می افتد و هزاران هزار تاسف از شهری که بازیچه آدم کوتوله هاست.

About Author