جیب خالی، پز عالی

به گزارش ساقی آذربایجان، تیم فوتبال ماشین‌سازی که در اوایل سال ۱۴۰۰ طی تفاهم‌نامه‌ای از محمدرضا زنوزی به یونس قربانی واگذار شد، اکنون با فرمان این مالکیت بدترین دوران تاریخ خود را سپری می‌کند و فاصله چندانی با نابودی ندارد.

ماشین‌سازی در حدود یک سال تحت مالکیت یونس قربانی از لیگ برتر به لیگ دو تنزل پیدا کرد؛ سقوط آزادی که با بحران مسائل مالی و محرومیت از نقل‌وانتقالات تیم قدیمی فوتبال کشور را به مرز انحلال رسانده است.

برای درک عمق فاجعه کافی است بدانید که یاشیل ماشین‌ در تاریخ ۵۴ ساله خود هیچ‌گاه به سطح سوم فوتبال کشور سقوط نکرده بود و فقط در طی ۱۵ ماه به این اوضاع افتاده و در آستانه شروع مسابقات نیز وضعیت نامشخصی دارد.

نکته قابل توجه این است که یونس قربانی برای سرپوش گذاشتن روی مالکیت ناکارآمد خود در باشگاه ماشین‌سازی همیشه فرار رو به جلو را انتخاب کرده و تمامی کاسه کوزه‌ها را بر سر مالک پیشین می‌شکند.

این درحالی است که بر اساس تفاهم‌نامه منعقد شده در زمان انتقال مالکیت قرار بود بخشی از بدهی‌های باشگاه ماشین‌سازی توسط یونس قربانی پرداخت شود که تاکنون محقق نشده و این بدهی‌ها روز به روز انباشته شده است.

مطابق با آخرین برآوردها، میزان بدهی‌های داخلی و خارجی باشگاه ماشین‌سازی ۶۵ میلیارد تومان است که تقریباً ۱۵ میلیارد تومان آن مربوط به مطالبات بازیکنان خارجی سابق این باشگاه می‌باشد.

اما این همه ماجرا نیست و انتصاب‌های اخیر یونس قربانی در باشگاه ماشین‌سازی با حواشی فراوان اعتراض هواداران فوتبال آذربایجان را به دنبال داشته و رسما کارد را به استخوان رسانده است!

مالکی که صرفا نام مالک را یدک می‌کشد و ای‌کاش مالکی که خود دست به قلم می‌شود زیر سربرگی که اشاره کرده دست به دست هم می‌دهیم، یک سطر از اقدامات خود را جز کاسبی با تست‌گیری بی‌هدف، ارائه احکام و مناصب پوچ و به درد نخور و مالک بودن با جیب خالی، بنویسد!

در خاتمه، امید است مسئولان ورزش استان با ورود به اتفاقات باشگاه ماشین‌سازی جایی که مالکیت یونس قربانی عایدی جز سقوط برای این تیم نداشته، گامی مثبت برای آینده تیم ریشه‌دار فوتبال تبریز بردارند.

About Author