ساقی آذربایجان/

دکتر بابک علیاری استاد دانشگاه از جنبه دیگر به موضوع می نگرد . وی میگوید : در این خصوص باید نگاهی داشته باشیم به سه شاخص اقتصادی استان و مقایسه آن با وضعیت کشور و رتبه استان در این سه شاخص مهم :
الف) درآمد سرانه
درآمد سرانه حاصل تقسیم تولید ناخالص داخلی بر جمعیت است و در میان شاخص های اقتصادی به ویژه در حوزه توزیع درآمد و سنجش میزان توفیق مدیران ملی و محلی در تحقق عدالت اجتماعی بسیار حائز اهمیت است در ایران و در آستانه شیوع کرونا این رقم به طور میانگین سالانه حدود۳۹ میلیون تومان بوده که این عدد برای آذربایجان شرقی کمی بیشتر از ۲۸.۵ میلیون تومان و حدود ۱۰.۵ میلیون کمتر از میانگین کشوری بوده و ازاین حیث رتبه هجدهم را به خود اختصاص داده است که عملا از وضعیت مناسبی برخوردار نیست
ب) نرخ تورم
در این شاخص تعیین کننده نیز استان وضعیت مناسبی را پیش روی خود نمی بیند میانگین نرخ تورم کشور در حالی عدد ۴۰.۲ درصد را تجربه می کند که نرخ تورم استان ۴۳.۱ درصد است و از این لحاظ آذربایجان شرقی عنوان هفتمین استان پر تورم کشور را یدک می کشد
ج) نرخ مشارکت
در این شاخص نیز آذربایجان شرقی روزگار خوشی را سپری نمی کند نرخ مشارکت نیروی کار در استان در حالی عدد ۴۱ درصد را نشان می دهد که رتبه ای بهتر از پانزدهم نصیب آذربایجان شرقی نشده است
حال با بررسی این سه شاخص باید پرسید که چرا استان با جایگاه واقعی خود و روزهای طلایی اش این میزان فاصله دارد؟ و این در حالی است که چنین جایگاه نامطلوبی در شرایطی بدست آمده که کشور نیز به لحاظ اقتصادی با مطلوب خود فرسنگ ها فاصله دارد.

 

About Author