هالا پر افتخار ترین تیم خسروشاه

هالا یک ورزش ایرانی است که پشت هر حرکت آن دنیایی از فلسفه و هنر ترکیب شده و یک مجموعه ای از سبک رزمی و هنری خاص را به وجود آورده است.
جالب است بدانید (ها) در زبان سانسکریت ایران باستان به معنای خورشید و لا اول کلمه لا اله الا الله است که سند محکمی بر ایرانی بودن این سبک است. هالا از طریق ایران گسترش یافته و در کشورهای دیگر اجرا میشود. استاد اسماعیل ملک جهانی در سال ۵۷ این ورزش را برای اولین بار در تبریز بنیان گذاری کرد. از سال ۷۶ نیز هالاجز هیئت های رسمی ورزش رزمی است که پا به عرصه مسابقات قهرمانی گذاشته است.
برای آشنایی بیشتر با هالا و مشکلات آن به سراغ مهندس صمد کدخدایی، استاد هالا، رئیس هیئت ورزشهای رزمی و مشاور ورزشی شورای اسلامی شهر خسروشاه رفتیم و گفت و گویی با ایشان ترتیب دادیم. با ما همراه باشید.
ساقی آذربایجان : آقای کدخدایی باتشکر از فرصتی که در اختیار ساقی آذربایجان قرار دادید به عنوان اولین سوال کمی در مورد خود و فعالیتهای ورزشی تان و سابقه هالا در خسروشاه را بگویید.
با تشکر از ساقی آذربایجان، بنده از سال ۷۳ فعالیت خودم را در هالا با استاد ملک جهانی آغاز کردم. سال ۸۱ مدرک مربی گری اخذ کرده و کلاسهای آموزشی را دایر کردم. از سال ۹۵ نیز مسئول هیئت ورزشی خسروشاه شدم. هالا بیشترین عنوان قهرمانی کشور را از آن خود کرده و پر افتخار ترین ورزش بخش خسروشاه و ایران است.
ساقی آذربایجان: خسروشاه چه افتخاراتی را کسب کرده است؟
ما در هر دوره‌ای که شرکت داشتیم،جز یکی از مقام های اول دوم و یا سوم بودیم. اخیراً میزبان مسابقات استانی بانوان شدیم که برای اولین بار در سطح کشور برگزار شده بود مسابقات استانی برادران نیز که به میزبانی ورزقان برگزار شد با ۱۰ نفر ۱۴ مقام کسب کردیم.
پنج عنوان قهرمانی، شش نائب قهرمانی و سه مقام سوم و همچنین کاپ اخلاق نیز به خسروشاه اعطا شد.
طبق عناوینی که کسب کردیم تمام افراد صاحب مقام مدال شدند باید در مقام سوم تیمی در استان می بودیم اما چون اجازه شرکت به صورت مستقل نداریم این جوایز زیر پرچم تبریز رفت و شهرستان تبریز با تکیه بر مقام و مدال‌های ما به رتبه اول سقوط کرد به نامی از ما در مسابقات برده نشد.
ساقی آذربایجان : چرا تیم خسروشاه نمی‌تواند به صورت مستقل در این مسابقات شرکت کند؟
بخشی از این تصمیم مربوط به سیاست گذاری ها و تقسیمات ارزی است. اما ظلم بزرگی که شاهد آنیم این است که افتخارات تیم خسروشاه به پای تبریز نوشته شود.ما می‌خواستیم نام خسروشاه بر سر زبان‌ها بیفتد این اتفاق نمی افتد و نمی گذارند.
ساقی آذربایجان: اگر این اتفاق نمی افتاد و خسروشاه به صورت مستقل در مسابقات استانی شرکت میکرد، وضعیت به چه صورتی بود؟
اگر خسرو شاه تیم جداگانه‌ای داشت مستقل شرکت می کردیم با توجه به اینکه تمام افراد تیم ما دارای مدال و مقام مسابقات بودند می توانستیم به عنوان سوم مسابقات را استان را از آن خود کنیم اما این اتفاق نیفتاد.
ساقی آذربایجان: با اینکه مدال و مقام های شما تقدیم شهرستان تبریز شد و به نام ان ها ثبت آیا در قبال این گرفتن خدماتی هم به شما ارائه می دهند و حمایت های لازم انجام می دهند؟
شهرستان تبریز در قبال افتخار افرینی ما هیچ خدماتی ارائه نمی دهد.
یعنی ماهیچ بودجه وحمایتی از طرف آنها دریافت نمی‌کنیم. خسروشاه تا زمانی زیر پرچم تبریز است که مدال آور باشد! در غیر این صورت آنها هیچ توجهی به تیمهای خسروشاهی ندارد.
ساقی آذربایجان: اگر اداره ورزش و جوانان و هیئت رزمی شهرستان تبریز از شماحمایتی نمیکند پس هزینه های خود را چگونه تامین می کنید؟
تمام هزینه های هیئت های ورزشی خسروشاه اعم از کشتی یا رزمی، از جیب مربیان خرج میشود. من به خاطر
عشق و علاقه ای که به ورزش و جوانان شهرم دارم این هزینه را از جیب خودم میدهم.
مجبورم برای بقای تیمم خرج کنم. اما این مسئله باعث شده که ما هیچ گونه حمایت دولتی و بودجه ای نداشته باشیم.و من ورزش را فدای پول نکرده ام!! من میتوانم به راحتی با نام های دیگری از شهرهای دیگر یه مسابقات تیم ببرم اما این عشق و علاقه خودم به شهر مانع اینکار میشود. با اینکه حتی یک رینگ برای مبارزه آزاد نداریم و مجبوریم برای تمرین ژیمناستیک به ایلخچی برویم.
ساقی آذربایجان : از کمبودها و بی مهری ها و ظلمی که بر ورزش خسروشاه وارد میشود، گفتید.
چه خواسته ای از مسئولان دارید؟
اگر مساعدت های مسئولین باشد ما میتوانیم مستقل و به نام خسروشاه در مسابقات شرکت کنیم.
سالن مجزا نداریم. مجبوریم به صورت شیفتی و مشارکتی با سایر هیئت ها ورزش ‌کنیم.
تاتمی( کف پوش سالن هالا) را خودمان تامین میکنیم. حداقل انتظاری که از مسئولین شهری داریم ارزش و بها دادن ورزشکاران است. گاهی بایک تجلیل و یک هدیه کوچک بچه ها انگیزه پیدا میکنند. گاهی با کمی رسیدگی به وضع ورزشگاه شور و شوق مضاعفی در جوانان ایجاد میشود. اما دریغ از ذره ای توجه و حمایت!!

About Author