به قلم: وحید خدادادی
شما بخش خصوصی های مدعی دراستان محض رضای خدا شده یک بار، یک خط برنامه به دولت داده باشید؟ آیا این سکوت مرگبار شما را در قبال مسئولان کشوری و حتی استانی ، می توان در روحیه محافظه کاری ونان به نرخ روز خوری بخشی از فعالان اقتصادی دانست؟
چهار سال دیگر هم مثل برق و باد گذشت و باز موسم انتخابات اتاق بازرگانی تبریز از راه رسید و غول های اقتصادی استان باز مقابل هم برای کسب کرسی اتاق صف آرایی کرده اند. مثل ادوار گذشته باز دو طیف به سان انتخابات های گذشته در حال رقابت با یکدیگرند. مخالفان ژائله که در دوره قبلی مقابل وی بودند، امروز در قالب ائتلافی به نام ” اتاقی برای همه ” در تقابل با طیفی که دبیر مغضوب وناظم مدرسه مسلک اتاق و مرد تازه وارد و سروصداکن رقابت نفس گیری برای کسب قدرت در پارلمان آغاز کرده اند. دو نشست خبری از سوی این دو طیف حاوی نکات قابل توجهی بود. نشست اول با رفتار و گفتارهای احساسی عظیم زاده و مجلس گردانی و قدرت در سایگی قهرمانی همراه بود و دبیر سابق اتاق به سان ناظم مدرسه به جای مجری، خود جلسه را مدیریت می کرد و هر جا که صلاح می دید به دیگران اجازه سخن گفتن می داد. طیفی کم آوازه تر نسبت به ائتلاف دارودسته ژائله که سعی دارد به اصطلاح مچ آقای شیرینی و شکلات را بخواباند و هماوردش امپراتوران اقتصادی استان هستند و کار سختی در این رابطه در پیش دارد.
اما در باب آنچه گفتند و شنیدیم و عملکرد همه این عزیزان در هر دو طیف رقابت مطالبی چند قابل طرح است. از خصوصیات متعالی و قابل تحسین اتاق بازرگانی در همه ادوار آن بخصوص دوره اخیر، سیاست رسانه گریزی و انحصار خبری است و این رویه مرسوم است که آقایان فعالان اقتصادی تا فرجه انتخابات می شود ردای پاسخگویی و رسانه مسلکی بر تن می کنند و ما هم می شویم اصحاب عزیز و گرانقدر قلم و فردای انتخابات همه چیز فراموش می شود و آن ردا به زباله دان تاریخ فرستاده می شود و می ماند تا چهار سال بعد، این در حالی است که فعالان اقتصادی اتاق ایران جزو عناصر فعال در رسانه های اقتصادی هستند و در مجلات و نشریات اتاق ایران و هم رسانه های دیجیتال تحلیل ها و نقدهای خوبی در رابطه با وضعیت اقتصادی کشور ارائه می دهند و قلم می فرسایند.
از دیگر نکات قابل عرض در این رابطه نحوه رقابتی است که به نظر چندان محترمانه نمی آید و اینکه اعضای این دو طیف از اتحاد و همدلی با یکدیگر می گویند و عطف به ماسبق چنین ادعایی را متوجه نمی شود و بایستی مرحوم دهخدا را فرابخوانیم تا معانی برخی واژه ها از جمله اتحاد و رقابت را عوض نماید.
به اقتصاد ایران ایراد دولتی بودن وارد می کنند که البته ایراد بجایی است و این اشکال وارد است اما در مقابل مسئولان اقتصادی استان هم مدعی اند که شما بخش خصوصی ها محض رضای خدا شده یکبار یک خط برنامه به دولت داده باشید؟ چرایی این سکوت از جانب بخش خصوصی را باید در روحیه محافظه کاری ونان به نرخ روز خوری بخشی از فعالان اقتصادی دانست که از هر گونه اصطکاک با دولت اجتناب می نمایند. وقتی رئیس جمهور عزیزمان ۷ هزار صفحه برنامه اقتصادی دارد و با هر صفحه ای که رونمایی می شود کلی پدرمان در می آید، چرا باید بخش خصوصی از ارائه برنامه اقتصادی و نقد فضای حاکم اجتناب نماید؟ رئیس فعلی اتاق در دوره گذشته در قالب ائتلاف ۲۰۲۰ از ۲۰ بازار بین المللی و ۲۰ کنسرسیوم بین المللی و ۲۰ تشکل صنعتی و تجاری گفت و اگر قرار است ورقه امتحانی این عزیزان را ما اصلاح کنیم، با ارفاق ۱۰ می شوید هم شما و هم دبیر سابق تان. و در نهایت اینکه در هر دو طیف داستان یک خط برنامه اجرایی ندیدیم و آن چه گفتند و شنیدیم یک سلسله ادعاهای قشنگ است و امورات این دو جلسه به کلی گویی ها گذشت.
About Author
پست های مرتبط
سرنوشت مبهم بنیاد فرهنگ، ادب و هنر آذربایجان
تکذیب اظهارات شهردار تبریز!
نابودی عناصر هویتی تبریز!