ساقی آذربایجان/ گزارش : وحید خدادادی
فضای رسانه ای استان این روزها به مدد چند اتفاق مهم ملتهب و همین التهاب به فضای مجازی و عمده پیج های خبری و حتی شخصی هم رسیده است. بلبشوی حاکم بر شورای شهر سهند که همین یک ماه پیش گزارش مفصلی راجع به آن در روزنامه ساقی آذربایجان منتشر گردید، نهایتا منجر به پلمپ دفتر شورا و دستگیری عضو شورا و هم قطارانش گردید و متعاقب آن گزارشی از انتصاب های غیر قانونی که اساسا مخاطب اداره کل دیگری بود، اداره کل راه و شهرسازی را هم دچار چالش کرد که نهایتا ابعاد برون مرزی یافت. چالش دیگر حرکات و گفته های رئیس اتاق بازرگانی در حضور آقای رئیس جمهور بود که انتقادات تندی در فضای مجازی و رسانه ای استان داشت و دارد.
در بحبوحه حوادث تلخ سال گذشته در قالب سرمقاله ای عنوان کردیم که بخش عمده ای از وضعیت بغرنج و امنیتی آن روزها به مدد ضعف آقایان مسئول در مدیریت بحران و نداشتن سواد رسانه ای است. التهاب در فضای رسانه ای این روزهای استان هم دقیقا به دلیل خود عالم پنداری، بی سوادی رسانه ای و بحران روابط عمومی و فقدان مشاور رسانه ای کاربلد و اهل فن است. وقتی در قالب جلسات مختلف هم اندیشی به دوستان متذکر می شویم که مشاور رسانه ای و روابط عمومی قدرتمند لازم است و افرادی کاربلد می خواهد، شاید در ظاهر و تلویحا سری به نشانه تایید تکان دهند؛ اما در نهایت رویه ” دلی نظره م بئله گذه رم ” پیشه کرده و در نهایت به سرنوشت تلخی ختم می شوند.
امروز در میان حجم انبوه صاحبان گنده صنعت بعید است شما یک روابط عمومی قدرتمند و یا یک مشاور رسانه ای مقتدر و کاربلد را سراغ داشته باشید. نگاه از بالا و خود عالم پنداری آقایان نهایتا باعث می شود تا در جایی که نباید گاف بدهند و آینده اقتصادی، سیاسی و اجتماعی شان بعضا بر باد رود. قطعا داشتن وجود یک روابط عمومی قدرتمند می توانست حواشی شورای شهر سهند را سامان دهد و بی شک اگر رئیس “خود عالم دهر پندار ” اتاق بازرگانی یک مشاور رسانه ای مجرب داشت و یا از وجود یک روابط عمومی به معنای دقیق کلمه بهره می جست، این حجم از انتقاد و بدوبیراه نثارش نمی شد. اگر آقایان مدیر کل در این مدت یک فرد توانمند را بعنوان اهل فن در کنارشان داشتند، خبرشان تیتر یک ایران اینترنشنال نمی شد! میزان علاقمندی آقایان خود عالم دهر پندار به رسانه ها و اهالی رسانه به میزان عشق و علاقه ای است که مار به پونه دارد! اساسا چون سواد روز ندارند، از درک ضروریات زمانه غافل اند و فکر می کنند روابط عمومی یعنی کسی که در مراسمات ملی و مذهبی بنر بچسباند و پیام تبریک و تسلیت ارسال نماید. غافل از اینکه اگر شما آقایان سر کیسه را شل می کردید و در پرداخت حقوق خساست به خرج نمی دادید و شخصی متبحر درکنارتان بود، امروز کلاهتان پس معرکه نبود و تشت رسوایی تان از بام ها نریخته بود.
در روزگاری که اهالی رسانه تحت فشارهای اقتصادی نای کمر راست کردن ندارند، چه ایرادی دارد که از تخصصشان بهره جویید و اگر همه ادارات و نهادهای دولتی، خصوصی و واحدهای صنعتی تنها یک فرد متخصص در این حوزه را پوشش دهند، هم چالش های اقتصادی اهالی رسانه مرتفع می شود و هم شما به این روز نمی افتادید. اگر هر فعال اقتصادی یک میلیونم درآمدش را صرف حمایت از یک رسانه نماید، هم شکوفایی در حوزه رسانه را شاهد خواهیم بود و هم گندهایی که شما بالا می آورید به شکل عقلایی تری رفع و رجوع خواهد شد. آن چه بر سر این افراد در روزهای اخیر آمد چوب ندانم کاری های خودشان است و غروری که اجازه نمی دهد حرف شنوی داشته باشند. شایدو شاید این حجم از فشار رسانه ای اقلا در مورد برخی از آن ها خارج از قاعده منطق و اخلاق باشد، اما این نتیجه بی مهری شما بوده و الان هم باید پای سهل انگاری تان بیاستید.
About Author
پست های مرتبط
پول های بی زبان مردم را هدر ندهید!
چشم طمع به اراضی خلعت پوشان برای رفع نیاز شدید مالی دانشگاهیان
آقای رئیس جمهور خاطرجمع نباشید